Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler

Raltegravir sitokrom P450 (CYP) enzimlerinin sübstratı değildir ve in vitro koşullarda CYP1A2, CYP2B6, CYP2C8, CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6 veya CYP3A’yı inhibe etmez ve CYP3A4’ü indüklemez. Raltegravir P-glikoprotein aracılı transportu inhibe etmez. Bu verilere dayanarak, ISENTRESS’in bu enzimlerin veya P-glikoproteinin sübstratlan olan tıbbi ürünlerin farmakokinetik özelliklerini etkilemesi beklenmez.

In vivo ve in vitro çalışmalara göre raltegravir esas olarak UGT1 Al aracılı glukuronidasyon yoluyla metabolize edilerek atılır.

In vitro çalışmalar raltegravirin UDP glukuronosiltransferazlar (UGT’ler) 1A1 ve 2B7’nin bir inhibitörü olmadığını göstermişse de, bir klinik çalışma bilirübin glukuronidasyonu üzerinde gözlenen etkilere dayanarak in vivo koşullarda UGTlAl’in bir miktar inhibe olabildiğini ortaya koymuştur. Ancak bu etkinin miktan klinik yönden önemli ilaç etkileşimlerine yol açacak kadar büyük görünmemektedir.

Aynı hastada ve farklı hastalar arasmda raltegravirin farmakokinetik değerlerinde belirgin değişkenlik gözlenmiştir. Aşağıdaki ilaç etkileşim bilgileri Geometrik Ortalama değerlerine dayanmaktadır; tek bir hastadaki etki kesin olarak öngörülemez.

Raltegravirin diğer ajanlann farmakokinetiği üzerine etkisi

Etkileşim çalışmalannda raltegravir; etravirin, maravirok, tenofovir, hormonal kontraseptifler, metadon ve midazolamın farmakokinetikleri üzerinde klinik yönden anlamlı etki göstermemiştir.

Diğer ajanlann raltegravirin farmakokinetiği üzerine etkisi

Raltegravir esas olarak UGT1A1 aracılığıyla metabolize edildiğinden, ISENTRESS’i UGTlAl’in güçlü indükleyicileriyle (örn., rifampisin) birlikte uygularken dikkatli olunmalıdır. Rifampisin raltegravirin plazma düzeylerini azaltır; bunun raltegravirin etkinliğine etkisi bilinmemektedir. Ancak, rifampisin ile birlikte uygulama zorunlu ise, ISENTRESS dozunun iki kat arttırılması düşünülebilir (bkz. bölüm 4.4). İlaç metabolize eden enzimlerin diğer güçlü indükleyicilerinin (fenitoin ve fenobarbital gibi) UGT1A1 üzerindeki etkisi bilinmemektedir. Daha düşük güçteki indükleyiciler (örn., efavirenz, nevirapin, rifabutin, glukokortikoidler, St. John’s wort (san kantaron bitkisi), pioglitazon) ISENTRESS’in önerilen dozuyla birlikte kullanılabilir.

ISENTRESS’in güçlü UGT1 Al inhibitörleri (örn., atazanavir) olduğu bilinen tıbbi ürünlerle birlikte uygulanması raltegravirin plazma düzeylerini yükseltebilir. Daha düşük yitilikte UGT1A1 inhibitörleri (örn. indinavir, sakinavir) de raltegravirin plazma seviyesini artınr. Fakat bu artış

atazanavir ile karşılaştırıldığında daha düşüktür. Ayrıca, tenofovir de raltegravirin plazma düzeylerini yükseltebilir ancak bu etkinin mekanizması bilinmemektedir (bkz. Tablo 1). Klinik çalışmalarda hastalann büyük bir oranı optimize edilmiş mevcut rejimlerde atazanavir ve/veya tenofovir (her ikisi de raltegravirin plazma düzeylerinde artışlara yol açar) kullandılar. Atazanavir ve/veya tenofovir kullanan hastalarda gözlenen güvenlilik profili bu aj anlan kullanmayan hastalardaki güvenlilik profiliyle genel olarak benzerdir. Dolayısıyla hiçbir doz ayarlaması gerekmez.

Sağlıklı gönüllülerde, ISENTRESS’in omeprazol ile birlikte uygulanması raltegravirin plazma düzeylerini yükseltir. HIV enfeksiyonlu hastalarda artan mide pH’sının raltegravirin emilimi üzerindeki etkileri bilinmediğinden, ISENTRESS mide pH’sını yükselten tıbbi ürünlerle birlikte (örn., proton pompası inhibitörleri ve H2 antagonistleri) yalnızca kullanım zorunlu olduğunda kullanılmalıdır.

Tablo 1

Farmakokinetik Etkileşim Verisi

Metadon

(Raltegravir 400 mg BID)

Metadon EAA **
Metadon Cmaks °