İstenmeyen etkiler

Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1000 ila <1/100); seyrek (>1/10000 ila <1/1000); çok seyrek (<1/10000), bilinmiyor (eldeki veriler ile tahmin edilemiyor)

Klinik çalışmalar

Kombinasyon tedavisi ile görülen istenmeyen etkilerin tip ve sıklığı interferon alfa-2a veya peginterferon alfa-2a’nın bilinen güvenliliği ve ribavirin ile ilişkili istenmeyen etkiler ile uyumludur.

Kronik Hepatit C

48 haftalık 1000/1200 mg COPEGUS ve 180 mikrogram peginterferon alfa-2a tedavisine kıyasla, tedavi süresini 24 haftaya ve COPEGUS dozunu 800 mg’a indirmek, ciddi advers olaylarda (%11’e karşılık %3), güvenlik nedeniyle tedavinin erken sonlanmasında (%13’e karşılık %5) ve COPEGUS doz ayarlamasına duyulan gereksinimde (%39’a karşılık %19) azalma ile sonuçlanmıştır.

Önceki tedaviye yanıtsız Kronik Hepatit C hastaları

Daha önce pegile interferon alfa-2b/ribavirin tedavisine yanıt vermemiş hastaların 72 ve 48 haftalık tedavisini içeren bir klinik çalışmada, 72 hafta kolundaki hastalar için, advers olaylara veya laboratuvar anormalliklerine bağlı tedaviyi bırakma görülme sıklığı, peginterferon alfa-2a tedavisinde %12 ve COPEGUS tedavisinde %13’dür. Karşılaştırmada, 48 hafta kolunda, peginterferon alfa-2a tedavisini bırakma %6, COPEGUS tedavisini bırakma %7’dir. Benzer şeklide, sirozlu hastalar için, peginterferon alfa-2a ve COPEGUS tedavilerini bırakma sıklığı, 48 haftalık tedavi (%6 ve %6) ile karşılaştırıldığında, 72 haftalık tedavide (%13 ve %15) daha yüksektir. Daha önceki tedavisi hematolojik toksisitene bağlı olarak kesilmiş hastalar, bu çalışmada kayıt dışı tutulmuştur.

Başka bir klinik çalışmada, daha önceki tedaviye yanıt vermemiş ileri evre fibrozlu veya sirozlu hastalar (Ishak değeri 3-6 arası), en az 50.000/mm3 başlangıç trombosit sayısı ile dahil edilmiş ve 48 hafta tedavi edilmiştir. Bu çalışmada hastalar arasında, ileri evre siroz/fibroz durumunun prevalansı ve trombosit sayısının başlangıçta düşük olmasına bağlı olarak, çalışmanın ilk 20 haftasında hematolojik laboratuar anormalliklerinin sıklığı

şu şekildedir: hemoglobin <10g/dL, %26.3; MNS (Mutlak Nötrofil Sayısı) <750/mm3, %30; trombosit <50.000/ mm3, %13.

HIV-HCV ko-enfeksiyonu

HIV-HCV ko-enfekte olan hastalarda, tek başına veya COPEGUS ile kombine peginterferon alfa-2a için rapor edilen klinik advers olaylar, HCV mono-enfekte hastalarda gözlenenler ile benzerdir. CD+4 hücre sayısı <200/mikrolitre olan ko-enfekte hastalarda güvenililik verileri sınırlıdır (N=51). Çalışma NR15961’de, klinik advers olaylar, laboratuvar anormallikleri veya AİDS’e bağlı olaylardan dolayı tedaviyi bırakma oranı, 48 hafta boyunca uygulanan peginterferon alfa-2a monoterapisi için %16 ve peginterferon alfa-2a COPEGUS 800 mg kombinasyonu için ise %15’tir. Laboratuvar anormallikleri nedeniyle, sırasıyla hastaların %4 ve %3’ünde peginterferon alfa-2a veya peginterferon alfa-2a/COPEGUS sonlandırılması gerekmiştir. Ko-enfekte hastalarda, kombinasyon tedavisinde, peginterferon alfa-2a doz ayarlanması %39 oranında ve COPEGUS doz ayarlaması da %37 oranında olmuştur. Peginterferon alfa-2a monoterapisi veya COPEGUS ile kombine tedavi uygulanan hastalarda, rapor edilen ciddi advers olaylar sırasıyla %21 ve %17 olmuştur.

Peginterferon alfa-2a içeren tedavi, tedavi süresince CD4+ hücre yüzdeyinde düşüş olmadan, mutlak CD4+ hücre sayısında azalma ile ilişkilendirilmiştir. CD4+ hücre sayısının göstergeleri, çalışmanın takip süresi boyunca başlangıç değerlerine dönmüştür. Peginterferon alfa-2a içeren tedavinin, HIV viremi kontrolüne tedavi süresince veya takibinde negatif etkisi olmamıştır.

Tablo 5, COPEGUS’un peginterferon alfa-2a ile birlikte farklı tedavi rejimlerini alan HCV hastalarının ve aynı zamanda HIV-HCV ko-enfekte hastalarda çok yaygın meydana gelen advers etkileri göstermektedir. COPEGUS interferon alfa-2a kombinasyonu alan hastalarda bildirilen yan etkiler ile COPEGUS peginterferon alfa-2a kombinasyon tedavisi alan hastalarda görülen yan etkiler temelde aynıdır.

Tablo 5 Yan Etkiler (Çok yaygın görülen)

Pegasys/COPEGUS kombinasyonu veya Pegasys monoterapisinde HCV ve HIV-HCV hastalarında yaygın olarak bildirilen advers etkiler:

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar: herpes simpleks, üst solunum yolu enfeksiyonu, bronşit, oral kandidiyazis

Kan ve lenf sistemi hastalıkları: lenfadenopati, anemi, trombositopeni
Endokrin hastalıklar: hipotiroidizm, hipertiroidizm

Psikiyatrik ve sinir sistemi hastalıkları: bellek zayıflığı, tat alma duyusu bozukluğu, parestezi, hipoestezi, titreme, güçsüzlük, duygusal bozukluklar, ruh hali değişikliği, sinirlilik, agresif davranışlar, cinsel istekte azalma, migren, uyku hali, hiperestezi, kabus görme, senkop, anksiyete

Göz hastalıkları: bulanık görme, göz kuruluğu, göz iltihabı, göz ağrısı
Kulak ve içkulak bozuklukları: vertigo, kulak ağrısı
Kardiyak hastalıklar: çarpıntı, periferal ödem, taşikardi
Vasküler bozukluklar: yüzde kızarıklık

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar: boğaz ağrısı, rinit, nazofaranjit, sinüs konjesyonu, egzersize bağlı nefes darlığı, burun kanaması

Gastrointestinal hastalıklar: kusma, dispepsi, flatulans, ağız kuruluğu, ağız ülserasyonu, diş eti kanaması, stomatit, yutma güçlüğü, glosit

Deri ve deri altı doku hastalıkları: cilt bozukluğu, döküntü, egzema, psöryaz, ürtiker, ışığa karşı duyarlık reaksiyonu, terleme artışı, gece terlemesi

Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları: kemik ağrısı, sırt ağrısı, boyun ağrısı, kas krampları, kas güçsüzlüğü, kas-iskelet sistemi ağrısı, artrit
Üreme sistemi ve meme bozuklukları: impotens

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar: grip benzeri hastalık, yorgunluk, letarji, sıcak basması, göğüs ağrısı, susama

Pegasys/COPEGUS kombinasyonu alan HIV-HCV hastalarının yaygın rapor edilen diğer advers reaksiyonlar şunlardır: hiperlaktasidemi/laktik asidoz, grip, pnömoni, hastalığa karşı dirençsizlik, apati, kulak çınlaması, yutak-gırtlak ağrısı, dudak iltihabı, edinilmiş lipodistrofi, idrarın anormal renk alması.

Klinik çalışmalar sırasında Pegasys/COPEGUS kombinasyon tedavisi veya Pegasys monoterapisi uygulanan hastalarda, diğer alfa interferon tedavilerinde olduğu gibi aşağıdaki yaygın olmayan ciddi advers etkiler bildirilmiştir: alt solunum yolu enfeksiyonu, cilt enfeksiyonu, dış kulak iltihabı, endokard iltihabı, intihara meyil, yüksek doz madde alımı, karaciğer bozukluğu, karaciğer yağlanması, kolanjit, malign karaciğer neoplazması, peptik ülser, gastrointestinal kanama, pankreatit, aritmi, atriyal fibrilasyon, perikardit, otoimmün olaylar [örn. ITP (idyopatik trombositopenik purpura), tiroidit, psöriyazlar, romatoid artrit, SLE (sistemik lupus eritematozus)], miyozit, periferal nöropati, sarkoidoz, ölümle sonuçlanan interstisyel pnömoni, pulmoner embolizm, kornea ülseri, koma ve beyin kanaması, TTP, psikoz ve halusinasyon.

Pegasys de dahil olmak üzere alfa interferonlar, tek başına veya ribavirin ile kombine olarak kullanıldığında, aplastik anemi de dahil olmak üzere pansitopeni ile çok seyrek olarak ilişkilendirilebildiği bildirilmiştir.

Laboratuvar değerleri: COPEGUS’un peginterferon alfa-2a veya interferon alfa-2a kombinasyonuyla yapılmış olan klinik çalışmalarda, anormal laboratuvar değerlerinin bulunduğu olguların çoğu doz değişimi ile tedavi edilebilmiştir (bkz. bölüm 4.2).

Hemoliz ribavirin tedavisinin belirleyici toksisitesidir. 48 hafta boyunca 1000/1200 mg COPEGUS ile peginterferon alfa-2a kombinasyon tedavisi gören hastaların en fazla %15’inde ve interferon alfa-2a ile kombinasyon tedavisi gören hastaların en fazla %19’unda hemoglobin seviyesinde <10 g/dL’ye düşüş saptanmıştır. 24 hafta boyunca 800 mg COPEGUS ile peginterferon alfa-2a birlikte kullanıldığında hastaların %3’ünde hemoglobin seviyesinde <10 g/dL’ye düşüş görülmüştür. Yalnızca hemoglobin seviyesindeki düşüş nedeniyle hastaların tedaviyi kesmek zorunda kalmaları beklenmez. Olguların çoğunda hemoglobindeki azalma erken tedavi döneminde görülür ve retikülositlerdeki kompansatuvar artış ile stabilize olur.

HIV-HCV ko-enfekte hastalar için laboratuvar değerleri:

Nötropeni, trombositopeni ve aneminin hematolojik toksisiteleri HIV-HCV hastalarında daha çok meydana gelmesine rağmen, çoğunluğu doz modifikasyonu ve büyüme faktörlerinin kullanımı ile geri döndürülmüş ve seyrek olarak tedavinin erken kesilmesini gerektirmiştir. MNS değerlerinde 500 hücre/mm3’ün altındaki düşüş, peginterferon alfa-2a monoterapisi veya kombinasyon tedavisi alan hastalarda sırasıyla %13 ve %11 olarak gözlemlenmiştir. Trombositlerdeki 50,000/mm3’ün altındaki düşüş, peginterferon alfa-2a monoterapisi veya kombinasyon tedavisi alan hastalarda sırasıyla %10 ve %8 olarak gözlemlenmiştir. Anemi (hemoglobin < 10 g/dL), peginterferon alfa-2a monoterapisi veya kombinasyon tedavisi alan hastalarda sırasıyla %7 ve %14 olarak gözlemlenmiştir.

Lütfen daha fazla bilgi için peginterferon alfa-2a ve interferon alfa-2a ürünlerinin ürün bilgilerine bakınız.

Pazarlama sonrası deneyim

Pazarlama sonrasındaki süre boyunca, Pegasys ve ribavirin kombinasyon tedavisi ile birlikte çok seyrek olarak eritem multiform, Stevens Johnson sendromu, toksik epidermal nekroliz, Saf Kırmızı Hücre Aplazisi (SKHA) ve adam öldürmeye yönelik düşünceler bildirilmiştir.

Alfa interferonlar ve COPEGUS’un kombinasyon tedavisinde seyrek olarak dehidratasyon bildirilmiştir.

Diğer alfa interferonlar ile olduğu gibi, Pegasys ve COPEGUS kombinasyon tedavisinde ciddi retina dekolmanı vakaları bildirilmiştir.