Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler

Asetil salisilik asit

Metotreksat

Asetilsalisilik asit, metotreksatın tübüler sekresyonunu inhibe eder. Bu nedenle, kombinasyon, metotreksat plazma konsantrasyonunun artmasına neden olur. Bu durum özellikle, yüksek dozlarda (onkolojik) metotreksat advers etki riskinde artışa neden olur. Yüksek doz (15 mg / hafta veya daha yüksek) metotreksat dozu ile bu kombinasyon kontrendikedir (Bknz. Bölüm

4.3). Metotreksatın 15 mg / haftadan daha düşük dozlarda kullanılırken özel ihtiyat gösterilmesi önerilmektedir.

İbuprofen

Deneysel veriler eş zamanlı kullanıldıklarında ibuprofenin düşük doz asetilsalisilik asitin platelet agregasyonu üzerindeki etkisini inhibe edebileceğini düşündürmektedir. Ancak, bu verilerin sınırlılığı ve ex vivo verilerin klinik duruma yansıtılmasındaki belirsizlikler düzenli ibuprofen kullanımından kesin sonuçlar çıkartılamayacağını ve aralıklı ibuprofen kullanımının klinik olarak anlamlı etkisinin düşünülmeyeceğini göstermektedir (Bknz.Bölüm 5.1).

Diğer steroid olmayan antiinflamatuvar ilaçlar (NSAİİ)

Diğer NSAİİ’lerin eş zamanlı kullanımı, sitoprotektif prostaglandin sentezinin inhibisyonundan dolayı gastrointestinal mukoza üzerindeki olumsuz etki gösterme riskini artırabilir.

Sülfonilüreler

Salisilatlar, sülfonilürelerin hipoglisemik etkisini artırabilir. Bu durum birkaç vakada bildirilmiştir. Mekanizma tam olarak bilinmemektedir, ancak sülfonilürelerin serum albuminine bağlanmasındaki azalmaya bağlı olarak hipoglisemi ortaya çıkıyor olabilir. Buna karşılık, asetilsalisilik asit ile eş zamanlı kullanıldığında total glibenklamid serum konsantrasyonlarında azalma ve renal artış gözlenmiştir.

Ürikozürikler (örnekprobenesid)

Salisilatların etkisi probenesidin tam tersidir, ürikozürik etkiyi azaltırlar. Kombinasyonu önerilmemektedir.

Valproat

Asetilsalisilik asit valproatın serum albuminine bağlanmasını azalttığı, bu nedenle kararlı durumda serbest plazma konsantrasyonunu artırdığı bidirilmiştir.

Digoksin ve lityum

Asetilsalisilik asit digoksin ve lityumun renal atılımını bozar ve plazma konsantrasyonlarında artışa neden olur. Asetilsalisilik asit ile tedaviye başlarken ve sonlandırırken digoksin ve lityum plazma konsantrasyonlarının izlenmesi önerilmektedir. Doz ayarlaması gerekebilir.

Fenitoin

Salisilatlar, fenitoinin plazma albuminlerine bağlanmasını azaltır. Bu durum plazmadaki total fenitoin seviyelerinin azalmasına ve serbest fenitoin fraksiyonunun artmasına neden olabilir. Bağlı olmayan plazma konsantrasyonu ve tedavi edici etkisi anlamlı miktarda değişiklik göstermez.

Kortikosteroidler

Artan gastrointestinal ülserasyon ve kanama riski (Bknz. Bölüm 4.4).

Antikoagülanlar

PARANOX TRİPLE, warfarin gibi anti koagülanların etkisini artırabilir (Bknz. Bölüm 4.4).

Antitrombositik ilaçlar ve selektif serotonin geri-alım inhibitörleri (SSRIlar)

Artan gastrointestinal kanama riski (Bknz. Bölüm 4.4).

Alkol

Artmış asetilsalisilik asit toksisitesi.

Diüretik ve antihipertansifler

NSAİİ’ler diüretik ve diğer antihipertansiflerin etkinliğini azaltabilir. Diğer NSAİİ’lerde olduğu gibi asetilsalisilik asit ve ACE inhibitörlerinin eş zamanlı kullanımı akut renal yetmezlik riskini artırabilir.

Parasetamol

Karaciğer enzim indüktörleri ve parasetamol

Bazı antiepiletikler (fenitoin, fenobarbital, karbamazepin, glutetimid) gibi enzim indükleyici ilaçlar farmakokinetik çalışmalarda parasetamolün plazma AUC’yi yaklaşık %60 azaltmıştır. Enzim indükleyici özelliği olan diğer maddeler (örnek: rifampisin, barbitüratlar, St. John’s Wort) de parasetamolün konsantrasyonunda azalmaya neden olabilir. Ek olarak, önerilen maksimum dozda tedavi sırasında karaciğere zarar riski enzim indükleyen ilaçlan alan hastalarda daha yüksek olma olasılığı bulunmaktadır.

Alkol

Kronik alkol tüketimi karaciğer enzimlerinde indüksiyona neden olur ve parasetamol hepatotoksisitesini bariz şekilde artınr.

Propantelin

Mide içeriğinin boşaltımını geciktiren ilaçlann eş zamanlı kullanımı parasetamolün ab sorb siy onunu ve etkisinin başlamasını geciktirebilir.

Prokinetik ajanlar (metoklopramid, domperidon)

Bu ilacın metoklopramid veya domperidon gibi bir prokinetik ajan ile birlikte kullanımı parasetamolün emilimini ve etki başlangıcını hızlandırabilir.

Kloramfenikol

Kloramfenikol enjeksiyon tedavisi ile parasetamolün eş zamanlı kullanımında kloramfenikol

6

plazma seviyelerinin izlenmesi önerilmektedir.

Zidovudin

Aynı anda uygulandıklarında parasetamol ve zidovudin nötropeni eğilimini artırırlar. Bu ilaç zidovudin ile eş zamanlı sadece doktor tarafından tavsiye edildiğinde kullanılmalıdır.

İzoniazid

Bazı raporlar izoniazidin parasetamolün potansiyel hepatotoksisitesini artırdığını önermektedir. Eş zamanlı kullanım durumunda klinik ve laboratuvar hepatotoksi site belirtileri yakından izlenmelidir.

Lamotrijin

Parasetamol ile lamotrijinin eş zamanlı uygulamasında hepatik klerensin artması ile lamotrijin etkinliğinde azalma bildirilmiştir.

Probenesid

Probenesid, parasetamolün glukuronik aside bağlanmasını inhibe eder ve parasetamol klerensinde yaklaşık 2 kat azalmaya neden olur. Eş zamanlı probenesid alan hastalarda parasetamol dozu azaltılmalıdır.

Kolestiramin

Kolestiramin, parasetamolün ab sorb siy onunu azaltır. Maksimum analjezik etkiyi sağlamak için parasetamol alimim takip eden bir saat içinde kolestiramin verilmemelidir.

Antikoagülanlar (warfarin ve diğer kumarinler)

Uzun süreli devamlı parasetamol kullanımı ile warfarin ve diğer kumarinlerin antikoagülan etkisini ve kanama riskini artırılabilir. Mutad dozların anlamlı bir etkisi bulunmamaktadır.

Araştırmalarda parasetamolün etkisi

Fosfotungstik asitle ürik asit seviyesi ve glukoz oksidaz-peroksidaz ile kandaki glukoz seviyesinin ölçümlerinin sonuçları parasetamol alımı sebebiyle etkilenebilir.

Kafein

Sitokrom P450 1A2 (CYP1A2) kafein metabolizmasından sorumlu ana enzimdir. Bu nedenle CYP1A2 substratı, inhibitörü veya indüktörleri ile potansiyel etkileşiminin olması ihtimal dahilindedir.

Siprojloksasin

Kafein metabolizması siprofloksasin ile inhibe edilir. Bunun sonucu olarak plazma konsantrasyonlarında 2 kat artış görülür.

Norjloksasin

Perfloksasin ile yapılan çaışmalar, aktif metaboliti norfloksasinin kafeinin klerensini 2 kez azaltabileceğini göstermektedir.

Fenilpropanolamin

Fenilpropanolamin kafeinin plazmadaki konsantrasyonunun monoterapi ile karşılaştırıldığında 4 kez artırır. Aditif MSS advers olayları oluşabilir. Kahve (lg kafein/gün’e eşdeğer) ve fenilpropanolamin (150mg) kombinasyonunda bir manik psikoz vakası bildirilmiştir. Ayrıca, kombinasyon her maddenin ayrı ayrı uygulandığından daha yüksek kan basıncına neden olmuştur.

Fluvoksamin

Fluvoksamin, güçlü bir CYP 1A2 inhibitörüdür. Sağlıklı gönüllülerde deneysel çalışmalar fluvoksaminin kafein klerensini 107 ml/dk’den 21 ml/dk’ye düşürmüştür. Bu durum, kafein ile fluvoksaminin eş zamanlı uygulandığında kafein intoksikasyonuna neden olabilir.

Karbamazepin

Karbamazepin çocuklarda kafein metabolizmasnı indükler.

Klozapin

Klozapinin plazma konsantrasyonu kafein alımı ile etkilenir. 5 günlük kafeinsiz diyeti takiben yaklaşık %50 azalır. Hastalar normal kafein tüketimine döndüğünde konsantrasyonlar başlangıç değerlerine döner. Bu mekanizma, kafeinin klozapinin CYP 1A2 ilişkili metabolizmasını inhibe etmesi ile ilişkili olabilir.

Lityum

Kafein lityumun klerensini artırır. Bir çalışmada bunun tersi de gözlenmiş, diyette kafeinin azalması lityum plazma seviyesinde yaklaşık %20 artışa neden olmuştur.

Teofilin

Kafein, teofılinin eliminasyonunu azaltır ve farmakodinamik ve toksik etkisini potansiyelize edebilir.

Simetidin, oral kontraseptifler, disulfıram

Simetidin, oral kontraseptifler ve disulfıram karaciğerde kafeinin degradasyonunu azaltır.

Sedatıf etkisi olan ilaçlar

Kafein pek çok barbiturat, antihistaminik vs gibi ilacın sedatif etkisini antagonize eder. Sempatomimetikler, tiroksin

Kafein, sempatomimetikler, tiroksin us gibi taşikardiye neden olan ajanların etkisini sinerjistik olarak güçlendirir.

Barbituratlar ve sigara içme

Barbituratlar ve sigara içme kafeinin degradasyonunu hızlandırır.

Efedrin tipi maddeler

Kafein, efedrin tipi maddelerin bağımlılığa neden olma potansiyelini artırır.

Kafein, parasetamol asetilsalisilik asit ve bağımlılık potansiyeli

Asetilsalisilik asit ya da parasetamol gibi analjeziklerin etkisini artıran kafeinin bir ilaç bağımlılığına sebep olma potansiyeli bulunduğuna dair bir delil yoktur. Teorik olarak böyle bir potansiyel olduğunu varsaymak mümkün olsa da asetilsalisilik asit ya da parasetamol ile beraber alınan kafeinin ilaç bağımlılığına sebep olabileceğine dair bir delil bulunmamıştır.

8

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Pediyatrik popülasyon: