Uyarılar

EGFR mutasyon durumunun saptanması:

Hastanın EGFR mutasyonu durumu değerlendirilirken, yalancı pozitif veya yalancı negatif sonuçların önüne geçilmesi için valide edilmiş ve sağlam bir metodunseçilmesi önemlidir.

Sigara içenler:

Sigara içmeyenlere kıyasla sigara içenlerde erlotinib plazma konsantrasyonlarının düşük olması sebebiyle, halihazırda sigara içenlerin sigarayı bırakması önerilmelidir.Konsantrasyondaki düşüş derecesinin klinik olarak anlamlı olması beklenmektedir(bkz. Bölüm 4.5).

Pulmoner toksisite:

Küçük hücreli olmayan akciğer kanseri (KHOAK) tedavisi için TARCEVA almakta olan hastalarda çok seyrek olarak, bazıları ölümcül olabilen, interstisyel akciğerhastalığı (IAH) benzeri olgular bildirilmiştir. KHOAK’deki BR.21 isimli pivotalrandomize plasebo kontrollü faz m çalışmasında ciddi interstisyel akciğer hastalığıbenzeri olguların görülme sıklığı plasebo ve TARCEVA gruplarında %0.8 olmuştur.Tüm çalışmalardaki (kontrolsüz çalışmalar ve eş zamanlı kemoterapi ile yapılançalışmalar da dahil olmak üzere) TARCEVA ile tedavi edilen hastalardaki görülmesıklığı yaklaşık olarak %0.6’dır. İnterstisyel akciğer hastalığı benzeri olgubulunduğundan şüphe edilen hastalarda bildirilen tanılara bazı örnekler, pnömoni,radyasyon pnömonisi, aşırı duyarlılık pnömonisi, interstisyel pnömoni, interstisyelakciğer hastalığı, obliteratif bronşiyolit, pulmoner fıbrozis, akut solunum sıkıntısısendromu (acute respiratory distress syndrome), akciğer infıltrasyonu, alveolit’tir. Buinterstisyel akciğer hastalığı benzeri olgular TARCEVA tedavisine başladıktan birkaçgün sonra ile birkaç ay arasında ortaya çıkmıştır. Olguların çoğuna eş zamanlı veyaöncesindeki kemoterapi, öncesinde radyoterapi, daha önceden mevcut olan parankimalakciğer hastalığı, metastatik akciğer hastalığı veya pulmoner enfeksiyonlar gibi,tabloyu karıştıran veya katkıda bulunan unsurlar eşlik etmiştir.

Dispne, öksürük ve ateş gibi ani başlangıçtı yeni ve/veya ilerleyici açıklanamayan pulmoner semptomlar gelişen hastalarda, TARCEVA tedavisi tanısaldeğerlendirmeler tamamlanana dek kesilmelidir. İnterstisyel akciğer hastalığı tanısıkonacak olursa, TARCEVA tedavisine devam edilmemeli ve gereken uygun tedaviyebaşlanmalıdır (Bkz. 4.8 İstenmeyen etkiler).

Diyare, dehidratasyon, elekrolit dengesizliği, böbrek yetmezliği:

TARCEVA kullanmakta olan hastaların yaklaşık %50’sinde diyare gözlenmiş olup, orta ve şiddetli diyarenin loperamid ile tedavi edilmesi gerekir. Bazı olgularda dozundüşürülmesi gerekli olabilir. Şiddetli veya inatçı diyare, bulantı, iştahsızlık vedehidratasyon ile birlikte kusma görülmesi halinde TARCEVA tedavisi kesilmeli vedehidratasyonu tedavi etmek için gerekli önlemler alınmalıdır (Bkz. 4.8 İstenmeyenetkiler). Hipokalemi ve akut renal yetmezliği vakaları (bazıları ölümcül olabilen)seyrek olarak bildirilmiştir. Bazı renal yetmezlikler eşzamanlı kemoterapi uygulamasıile iç içe girerken, bazıları da diyareye, kusma ve/veya iştahsızlığa bağlıdehidratasyona sekonder olmuştur. Daha şiddetli veya inatçı diyare vakalarında veyadehidratasyona yol açan vakalarda, özellikle kötüleştiren risk faktörü (beraberkullanılan ilaçlar, semptomlar veya hastalıklar veya ileri yaş dahil diğer yatkınlıkdurumları) bulunan hasta gruplarında, TARCEVA tedavisi kesilmelidir ve hastayıintravenöz olarak yoğun bir şekilde rehidrate etmek için gerekli önlemler alınmalıdır.Ek olarak, dehidratasyon riskindeki hastalarda, böbrek fonksiyonları ve potasyumdahil serum elektrolitleri periyodik olarak izlenmelidir.

Hepatotoksisite:

TARCEVA ile tedavi edilen hastalarda, karaciğer transaminazlarında asemptomatik artışlar gözlenmiştir.

Aşağıdaki durumlarda TARCEVA tedavisine ara verilmelidir veya kesilmelidir;

Özellikle başlangıç düzeyinde karaciğer bozukluğu olan hastalarda, TARCEVA kullanımı sırasında hepatik yetmezlik ve hepatorenal sendrom (fataliteler dahil)vakaları bildirilmiştir. Bu nedenle, periyodik olarak karaciğer fonksiyon testlerinin(transaminazlar, bilirubin ve alkalen fosfataz) izlenmesi tavsiye edilmektedir.Karaciğer fonksiyon testlerinde istenmeyen değişimlerin görülmesi durumunda,laboratuvar bulgularının daha ağırlaşması beklenmeden tedaviye ara verilmesi ve/veyasık yapılan karaciğer fonksiyon testleri ile izlemek koşuluyla doz azaltımıdüşünülmelidir.

Tedavi öncesi değerlerin normal olması durumunda, eğer total bilirubin normal üst limitin 3 katından ve/veya transaminazlar normal üst limitin 5 katından yüksekseTARCEVA tedavisine ara verilmeli veya kesilmelidir (Bkz. 4.8. İstenmeyen etkiler ve4.2. Pozoloji ve uygulama şekli).

TARCEVA’nın pazarlama sonrası kullanımı süresince, seyrek olarak karaciğer yetmezliği vakaları (bazıları ölümcül olabilen) bildirilmiştir. Ciddi hepatikdisfonksiyon ile ilgili faktörler; siroz kaynaklı önceden varolan karaciğer bozukluğu,viral hepatit, hepatosellüler karsinom, hepatik metastazlar veya potansiyel olarakhepatotoksik ilaçlar ile eşzamanlı yapılan tedaviyi içermektedir. Bu nedenle, periyodikolarak karaciğer fonksiyon testleri (transaminazlar, bilirubin ve alkalen fosfataz) ilehastanın izlenmesi tavsiye edilmektedir. Karaciğer fonksiyonlarındaki değişikliklerşiddetli ise, TARCEVA tedavisi kesilmelidir (Bkz. 4.8 İstenmeyen etkiler).

Hepatik bozukluğu olan hastalar:

Belirgin karaciğer tümörü ile ilişkili orta düzeyde hepatik bozukluğu (Child-Pugh B) olan hastalarla yapılan farmakokinetik bir çalışmada, 15 hastadan 10’u tedavisırasında veya son TARCEVA dozununu takip eden 30 gün içinde ölmüştür. 1 hastahepatorenal sendromdan, 1 hasta hızlı ilerleyen karaciğer yetmezliğinden ve kalan 8hasta progresif hastalıktan ölmüştür. Ölen 10 hastadan 6’sında, başlangıç düzeyi totalbilirubinin normal üst limitin 3 katından yüksek olması şiddetli karaciğer yetmezliğineişaret etmektedir.

Total bilirubini normal üst limitin 3 katından yüksek olan hastalarda kullanılmamalıdır.

hı vitro ve in vivo bulgular, erlotinibin birincil olarak karaciğer aracılığıyla atıldığını göstermektedir. Bu nedenle, hepatik disfonksiyonu olan hastalarda erlotinibmaruziyeti artabilir.

Hepatik bozukluğu olan (total bilirubin normal üst limitten yüksekse ya da Child-Pugh A, B ve C) hastalar TARCEVA tedavisi sırasında yakından izlenmelidir.

Tedavi öncesi değerleri normal limitler dışında ise, total bilirubinin iki katma çıkması ve/veya transaminazların 3 katma çıkması gibi karaciğer fonksiyonlarında şiddetlideğişiklikler olduysa, TARCEVA tedavisine ara verilmelidir veya kesilmelidir (Bkz.5.2. Farmakokinetik özellikler- Hastalardaki karakteristik özellikler ve 4.2. Pozolojive uygulama şekli).

Gastrointestinal perforasyon:

TARCEVA kullanan hastalarda yaygın olmayan (bazı vakalarda ölümle sonuçlanabilen) şekilde görülen gastrointestinal perforasyonun gelişme riski yüksektir.Antianjiyogenik ilaçlar, kortikosteroid, NSAİİ ve/veya taksan bazlı kemoterapi ileeşzamanlı tedavi alan veya daha önceden peptik ülserasyon veya divertiküler hastalıkgeçmişi olan hastalarda risk yüksektir. Gastrointestinal perforasyon gelişen hastalarda,TARCEVA tedavisi kesilmelidir (Bkz. 4.8 İstenmeyen etkiler).

Büllöz veya eksfoliyatif deri hastalıkları:

Steven Johnson sendromu/toksik epidermal nekrolizi işaret eden çok seyrek vakaları içeren, bazıları ölümcül olabilen büllöz, kabartılı ve eksfolyatif deri rahatsızlıklarıbildirilmiştir (Bkz. 4.8 İstenmeyen etkiler). Hastalar büllöz, kabartılı ve eksfoliyatifderi rahatsızlıkları geliştirirse, TARCEVA tedavisine ara verilmelidir veyakesilmelidir.

Oküler hastalıklar:

Pazarlama sonrası nadiren ciddi keratit ve ülseratif keratit vakaları raporlanmıştır. Göz enflamasyonu, lakrimasyon, ışığa hassasiyet, bulanık görme, gözde ağrı ve/veyakızarıklık gibi akut ya da kötüleşen keratit oluşumuna işaret eden semptomlarıngörülmesi halinde derhal göz hekimine başvurulmalıdır.

Eğer ülseratif keratit teşhis edilmişse TARCEVA tedavisine ara verilmelidir veya kesilmelidir. Eğer keratit teşhis edilmişse tedaviye devam edilmesinin risk-yarardeğerlendirmesi dikkatlice yapılmalıdır.

TARCEVA keratit, ülseratif keratit ve şiddetli göz kuruluğu öyküsü olanlarda dikkatle kullanılmalıdır. Kontakt lens, keratit ve ülserasyon için risk faktörüdür.

TARCEVA kullanımı sırasında çok seyrek korneal perforasyon veya ülserasyon vakaları bildirilmiştir. Korneal perforasyon ve ülserasyon için risk faktörleri; kirpikdeğişiklikleri, keratokonkjuntivit siccayı içeren diğer oküler hastalıklar ve kontaktlens kullanımıdır. (Bkz. 4.8 İstenmeyen etkiler).

Etkileşimler:

TARCEVA’nın klinik olarak önemli ilaç-ilaç etkileşimi potansiyeli vardır (Bkz. 4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri).

pH 5’in üzerinde erlotibin çözünürlüğü düşmektedir. Proton pompası inhibitörleri, H₂ antagonistleri ve antasidler gibi üst gastro-intestinal sistemin pH’sını değiştiren tıbbiürünler, erlotinibin çözünürlüğünü dolayısıyla biyoyararlanımını değiştirebilir. Buürünlerle birlikte kullanıldığında TARCEVA dozunun artırılması, maruziyet düşüşünütelafi etmeyecektir. Erlotinibin proton pompası inhibitörleriyle birlikte kullanımındankaçınılmalıdır. Erlotinibin, H₂ antagonistleri ve antasidlerle birlikte kullanımındakietki bilinmemektedir, ancak düşük biyoyararlanım beklenmektedir. Dolayısıyla, bukombinasyonların birlikte kullanılmasından kaçınılmalıdır (bkz. Bölüm 4.5).TARCEVA tedavisi sırasında antasid kullanımı gerekliyse, günlük TARCEVAdozundan en az 4 saat önce veya 2 saat sonra alınmalıdır.

TARCEVA, laktoz monohidrat içerir. Sonuç olarak, nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp-laktaz yetmezliği veya glukoz-galaktoz malabsorpsiyonu sorunlarıolan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.

Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Araç ve makine kullanımı üzerine etkileri ile ilgili bir çalışma yapılmamıştır; bununla beraber erlotinib mental yeteneklerde zayıflama ile ilişkili değildir.