Phenytoin Antigen İnjection BP, yavaş intravenöz ya da intramüsküler enjeksiyon şeklinde uygulanır. Sadece berrak çözelti kullanılmalı ve eğer çözeltide çökme yada bulanıklık oluşursa kulanılmamalıdır. İntravenöz uygulamada büyük ölçekli bir iğne ya da katater aracılığıyla, büyük bir vene direkt olarak ve yavaşça enjekte edilmelidir. Çözeltinin alkaliliğine bağlı lokal venöz irritasyondan kaçınmak için her fenitoin injeksiyonundan sonra aynı iğne yada kataterle steril salin çözeltisi enjekte edilir. Kristalleşme olasılığı yüzünden, intravenöz infüzyon sıvılarına katılarak devamlı infüzyon şeklinde kullanımından kaçınılmalıdır. İlacın uygulanması sırasında kan basıncı ve elektrokardiografi izlenmesi önerilir. Kardiyak resusitasyon cihazları el altında bulunmalıdır. Hastada solunum depresyonu belirtilerine dikkat edilmelidir. Fenitoinin intravenöz enjeksiyonu nöbeti durduramıyor ise genel anestezi dahil diğer yöntemler düşünülmelidir. Sürekli infüzyondan kaçınılmalıdır. Phenytoin Antigen İnjection BP, intravenöz sıvılarına ilave edilmemelidir. Eğer intravenöz fenitoin uygulaması atakları sonlandıramıyorsa, aralarında genel anestezinin de bulunduğu diğer önlemler alınmalıdır. -Status epileptikus'ta kullanımı : Yetişkinlerde :Sürekli nöbetleri olan hastalarda diazepam kullanımını takiben ve serial epilepsinin başlangıcında, fenitoinin 10-15 mg/kg'lık yükleme dozu intravenöz olarak yavaşça, dakikada 50mg'ı geçmeyen sabit bir hızda enjekte edilir. (70 kiloluk bir hastada yaklaşık 20 dakika sürmektedir.)Yükleme dozunu takiben 100 mg'lık oral veya her 6 -8 saatte bir intravenöz idame dozlar uygulanır. -Çocuklar ve yeni doğanlarda:10-20 mg/kg intravenöz olarak,dakikada 1-3 mg/kg'I aşmayan bir hızda uygulanır. Status epileptikus tedavisinde ve sonrasında idame doz uygulanırken serum fenitoin seviyelerinin tayin edilmesi önerilmektedir. Her ne kadar bazı tonik-klonik nöbet olguları daha düşük serum fenitoin seviyeleriyle kontrol altına alınsa da, klinikte etkin aralık genellikle 10-20 mg/L 'dir. Status epileptikus tedavisinde, yavaş absorbsiyon ve bunun sonucu terapotik serum seviyelerine ulaşmada gecikme nedeni ile intramüsküler yol uygulanmaz. -Kardiyak aritmilerde: Genel kullanım dozu, dakikada 50 mg'ı geçmeyen sabit bir hızda yavaş intravenöz enjeksiyonla verilen 3.5-5 mg/kg'dır. Bu doz gerekirse sadece bir kez tekrarlanabilir. -Diğer Klinik Şartlarda: İntravenöz uygulama tercih edilir.Dozaj ve dozlama aralığı her hstanın ihtiyacına göre ve daha önce yapılan anti-epileptik tedavi, nöbetlerin kontrolü, yaş ve genel tıbbi durum gibi faktörler göz önüne alınarak ayarlanır.Daha önce oral olarak stabilize olmuş bir hasta için kısa süreli intramüsküler uygulama gerekiyorsa, teropotik serum seviyelerinin korunmasında kompanse edici dozaj ayarlamaları şarttır. Bu seviyelerin korunmasında oral dozun %50 fazlası intramüsküler enjeksiyon bölgesinden salınımın devam etmesine bağlı olarak yüksek serum seviyelerinin oluşumunu engellemek için, fenitoin dozu orjinal oral doza göre %50 oranında azaltılmalıdır. Daha önce ilaç almmamış bir hastaya nörolojik operasyonlar sırasında yada ameliyat sonrası 48-72 saatlik bir periyotta, proflaktik amaçla 100-200 mg (2-4 ml) dozda Phenytoin Antigen İnjection BP yaklaşık 4 saatlik aralıklarla intramüsküler olarak verilebilir. Dozaj daha sonra 300 mg'lık idame doza indirilir ve saptanan serum seviyelerine göre yeniden ayarlanır. Eğer mümkünse intramüsküler fenitoin uygulaması bir haftadan fazla sürdürülmemeli ve daha sonra nazo-gastrik intübasyon gibi alternatif yollar denenmelidir. Uygun dozaj ayarlamalı için serum seviyeleri çok değerli bir rehber niteliğindedir. -Yaşlılarda kullanımı: Yetişkinlerdeki gibidir;ancak yaşlıların komplikasyonlara daha eğilimli olduğu gözönünde tutulmalıdır. - Doz Aşımı Halinde Alınacak Tedbirler ve Antidotlar :Yetişkinler için ortalama letal doz 2-5 g.arasındadır; çocuklardaki letal doz bilinmemektedir. En önemli başlangıç semptomları nistagmus, ataksi ve dizatridir.