Etkileşimler Seks hormonlarının klirensinde artmayla sonuçlanan ilaç etkileşimleri çekilme kanamalarına ve oral kontraseptifin başarısızlığına neden olabilir. Bu etki hidantoinler, barbitüratlar, primidon, karbamazepin ve rifampisin ile gösterilmiştir, okskarbazepin, topiramat, felbamat ve griseofulvin hakkında da kuşkular vardır. Bu etkileşimin mekanizması, bu ilaçların hepatik enzimleri etkileme özelliklerin bağlı gibi görünmektedir. Maksimal enzim indüksiyonu genellikle 2-3 hafta boyunca görülmez, ancak ilacın kesilmesini takiben en az 4 hafta boyunca yükselmiş kalabilir. Ampisilinler ve tetrasiklinler gibi antibiyotiklerin kullanımı ile de kontraseptif başarısızlıklar bildirilmiştir. Bu etkinin mekanizması açıklığa kavuşturulmamıştır. Yukarıda belirtilen gruplardaki ilaçlardan herhangi biri ile kısa süreli tedavi edilmekte olan kadınlar, kombine oral kontraseptife ek olarak, eş zamanlı ilaç kullanımı süresince ve kesilmesini takiben 7 gün boyunca geçici olarak bir bariyer yöntemi kullanmalıdırlar. Rifampisin kullanan kadınlar, kullanımları süresince ve tedavinin kesilmesini takiben 28 gün boyunca ek bir bariyer yöntemi kullanmalıdırlar. Eğer eş zamanlı tedavi kombine oral kontraseptif kutusundaki drajelerin bitiminden sonra devam ediyorsa bir sonraki kutuya ara vermeden devam edilmelidir. Hepatik enzimleri etkileyen ilaçlarla uzun süre tedavi gören kadınlarda kontraseptif steroid dozlarının artırılması önerilmektedir. Eğer yüksek doz bir kontraseptif tercih edilmiyor veya örneğin düzensiz kanamalar nedeniyle yetersiz ya da güvenilmez olarak görünüyorsa, başka bir kontrasepsiyon yöntemi önerilmelidir. Laboratuar Testleri Kontraseptif steroidlerin kullanılması, karaciğer, tiroid, adrenal ve renal fonksiyonların biyokimyasal parametrelerini, kortikosteroid bağlayıcı protein ve lipid/lipoprotein fraksiyonları gibi taşiyıcı proteinlerin plazma düzeylerini ve karbonhidrat metabolizması, koagulasyon ve fibrinoliz parametrelerini içeren bir grup laboratuar testinin sonuçlarını etkileyebilir. Değişiklikler genellikle normal laboratuar değerleri sınırları içinde kalır.