Ameliyatlı hastalardaki dehidratasyonunun önlenme ve tedavisinde Isolyte’ın elektrolit bileşimi izotonik sodyum klorür solüsyonununkinden daha uygundur. Çünkü, a) Daha az sodyum ve klorür içerir. b) Bu yüzden, patolojik su ve tuz retansiyonuna yol açmaz. c) İçindeki sodyum, klorür, kalsiyum ve magnezyum fizyolojik miktarlarda olduğundan, bu solüsyon sayesinde kan plazmasındaki elektrolit denge bozukluğu önlenir. d) İçindeki potasyum miktarı normal plazmadakinin iki katıdır; hastalıklar, dışarıdan yeterli miktarlarda alınmama durumları ve ameliyatlar sonucu oluşmuş negatif potasyum dengesini ortadan kaldırır. Solüsyondaki potasyum düzeyi yüksek olarak düşünülmemelidir. Bunun bir kısmı biyoşimik olarak solüsyondaki sodyum ve kalsiyum tarafından antagonize edildiği gibi, potasyum eksikliği durumunda dışardan ayrıca potasyum vermek gerekir. e) Solüsyondaki sitrat ve asetat miktarı normal plazmadaki bikarbonatın iki katına eşdeğerdir. İzotonik sodyum klorür solüsyonunda bikarbonat etkisi yoktur; ayrıca klorür içermesi nedeniyle asidoza yol açar. Isolyte, orta derecedeki asidozu düzeltir ve alkaloza sebep olmaz. f) İzotonik sodyum klorür solüsyonu su ve tuz retansiyonu yaptığı halde, Isolyte su ve tuz diürezine yol açar. Ameliyatlı hastalarda gerekli önlemler alınmazsa, dehidratasyon, elektrolit dengesizliği (özellikle hipopotasemi) ve asidoz sık görülür. Ameliyatlı hastalarda, akut diyareli çocuklarda ve diyabet asidozunda görülen bu komplikasyonların önlenme ve tedavisinde Isolyte, izotonik sodyum klorür solüsyonuna üstündür.