5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Sistemik antibakteriyel ilaçlar, tetrasiklinler ATC Kodu: J01AA02

Doksisiklin hiklat (hidroklorür monohidrat), tetrasiklin grubundan geniş spektrumlu bir antibiyotiktir. Oksitetrasiklinden sentetik olarak türetilmiştir. Açık sarı kristalize bir toz şeklinde olup yüksek derecede lipofiliktir, kalsiyuma bağlanma eğilimi ise düşüktür.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel özellikler

Emilim:

Doksisiklin hiklat oral uygulamadan sonra, hemen hemen tümüyle absorbe edilir. Yiyecek veya sütle birlikte alınması emilimini % 20 azaltır. 200 mg’lık tek bir dozu takiben 2 saat içinde ortalama zirve serum değerlerine ulaşır ve 24 saat süreyle serumda terapötik etkinliği olan konsantrasyonlarda bulunur.

Dağılım:

Sinovyal, plevral, prostatik, seminal ve bronşiyal sekresyonlar gibi vücut sıvılarına geniş oranda dağılır; tükürük ve beyin omurilik sıvısına geçişi azdır, plasentaya geçer; süte geçer. %90 oranında plazma proteinlerine bağlanır.

Biyotransformasyon:

Karaciğerde metabolize olmaz; sindirim kanalında şelasyon oluşumu ile kısmen inaktive edilir.

Eliminasyon:

Normal böbrek fonksiyonlarına sahip insanlarda idrar yoluyla 72 saatte % 40’ı itrah edilir. Serum yarı ömrü 18-22 saattir. Hemodiyalizde veya böbrek fonksiyonu bozuk olan vakalarda serum yarı ömründe değişiklik saptanmamıştır. Karaciğer tarafından safrada konsantre edilerek biyolojik aktif formlarında idrar ve dışkı ile atılırlar.

Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Aşağıda belirtilen türlerde tetrasiklin sınıfının üyeleri tarafından tiroid hiperpigmentasyonu üretilmiştir: oksitetrasiklin, doksisiklin, tetrasiklin PO4 ve metasiklin ile sıçanlarda; doksisiklin, minosiklin, tetrasiklin PO4 ve metasiklin ile mini domuzlarda; doksisiklin ve minosiklin ile köpeklerde; minosiklin ile maymunlarda.

Minosiklin, tetrasiklin PO4, metasiklin, doksisiklin, tetrasiklin bazı, oksitetrasiklin HCI ve tetrasiklin HCI, düşük iyotlu gıdalarla beslenen sıçanlarda guatrojeniktir. Bu guatrojenik etkiye yüksek radyoaktif iyot alımı eşlik eder. Minosiklin kullanımı ayrıca nispeten yüksek iyotlu gıdalarla beslenen sıçanlarda yüksek oranda radyoiyot alımı ile büyük bir guatr üretmiştir.

Çeşitli hayvan türlerinin bu ilaç sınıfı ile tedavi edilmesi aşağıda belirtilen türlerde tiroid hiperplazi indüksiyonu ile sonuçlanmıştır: sıçanlarda ve köpeklerde (minosiklin); tavuklarda (klortetrasiklin); ve sıçanlarda ve farelerde (oksitetrasiklin). Oksitetrasiklin ile tedavi edilen keçi ve sıçanlarda böbreküstü bezi hiperplazisi gözlenmiştir.