5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Sefpodoksim proksetil, 3. kuşak oral sefalosporin olan bir P-laktam antibiyotiktir. Sefpodoksim proksetil, sefpodoksimin ön-ilacıdır.

ATC Kodu: J01DD13

Sefpodoksim proksetil, oral alımı takiben, gastro intestinal duvarda hızla, bakterisit bir antibiyotik olan sefpodoksime hidrolize olur ve gastro intestinal duvarda emilir. Sefpodoksim, sistemik olarak absorplanır.

Bakteriyoloji:

Sefpodoksimin etki mekanizması, bakteriyel hücre duvarı sentezinin inhibisyonuna dayanır. Çok sayıda beta-laktamaz enziminin varlığında stabildir.

Sefpodoksimin geniş spektrumda Gram pozitif ve Gram negatif bakterilere karşı in vitro bakterisit aktiviteye sahip olduğu görülmüştür.

6

Gram-pozitif organizmalara karşı oldukça etkilidir:

• Streptococcus pneumoniae,

• A grubu (S. pyogenes), B grubu (S. agalactiae), C, F ve G grubu streptokoklar.

• Diğer streptokoklar (S. mitis, S. sanguis ve S.salivarius),

• Propionibacterium acnes

• Corynebacterium diphteriae,

Gram-negatif organizmalara karşı oldukça etkilidir:

• Haemophilus influenzae (beta-laktamaz ve non beta-laktamaz üreten suşlar),

• Haemophilus para-influenzae (beta-laktamaz ve non beta-laktamaz üreten suşlar),

• Moraxella catarrhalis (beta-laktamaz ve non beta-laktamaz üreten suşlar),

• Neisseria meningitidis,

• Neisseria gonorrhoeae,

• Escherichia coli,

• Klebsiella türleri (K. pneumoniae; K. oxytoca),

• Proteus mirabilis.

Metisiline duyarlı stafılokoklar, penisilinaz ve non-penisilinaz üreten suşlara (S. aureus ve S. epidermidis) karşı ılımlı olarak etkilidir.

Ayrıca, çoğu sefalosporinlerde olduğu gibi, aşağıda belirtilen organizmalar, sefpodoksime dirençlidir: enterococci, metisiline dirençli stafılokoklar (S. aureus ve S. coagulase), Staphylococcus saphrophyticus, Pseudomonas aeruginosa ve Pseudomonas türleri, Clostridium diffıcile, Bacteroides fragilis ve ilgili türleri.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel özellikler

Emilim:

Sefpodoksim proksetil, bağırsaklarda aktif metaboliti sefpodoksime hidrolize olur ve emilir. Biyoyararlanımı %50’dir ve yemekle beraber alındığında bu değer artabilir. Dağılım hacmi 32.3 L’dir ve sefpodoksimin doruk seviyesi, dozlamadan 2-3 saat sonra oluşur. 100 ve 200 mg dozlardan sonra maksimum plazma konsantrasyonları sırasıyla, 1.2 mg/L ve 2.5 mg/L’dir. Günde iki kez 100 mg ve 200 mg dozların verilmesini takiben 14.5 günden sonra, sefpodoksimin plazma farmakokinetik parametreleri değişmeden kalır.

Dağılım:

Sefpodoksimin serum proteinlerine - özellikle albumine - bağlanma oranı %40’tır. Bu bağlanma doygunluğa ulaşmayan tiptedir.

Yaygın patojenler için minumum inhibisyon seviyelerini (MIC) aşan sefpodoksim konsantrasyonlarına; akciğer parankiması, bronşiyal mukoza, plevral sıvı, tonsiller, interstisyel sıvı ve prostat dokularında rastlanır.

Sefpodoksim majör olarak idrardan elimine olduğu için, konsantrasyonu yüksektir (Yaygın üriner patojenlerin MIC90‘ı aşan tek bir dozu sonrası 0-4, 4-8, 8-12 saatlik fraksiyonlardaki konsantrasyonlar). Yaygın üriner patojenlerin MIC9o‘ı üzerindeki konsantrasyonlarda, 200 mg’lık (1.6-3.1 jug/g) tek bir dozun verilişinden sonra, renal dokularda da sefpodoksimin, 3-12 saatlerinde iyi bir difüzyonu görülür. Sefpodoksimin konsantrasyonları medullar ve kortikal dokularda benzerdir.

Sağlıklı gönüllülerdeki çalışmalar, N. ^onorrhoeae’nın MIC9o‘ının üzerindeki 200 mg’lık tek dozunun verilmesini takiben 6-12 saatlerinde toplam ejekulasyonda sefpodoksimin medyan konsantrasyonlarını gösterir.

Bivotransformasvon:

Sefpodoksim proksetil, bağırsaklarda aktif metaboliti sefpodoksime hidrolize olur ve emilir.

Eliminasyon:

Ana eliminasyon yolu renaldir, bir eliminasyon yarı ömrü yaklaşık olarak 2.4 saattir ve %80’i idrardan değişmeden atılır.

Doğrusallık/ Doğrusal olmayan durum:

Sefpodoksim 100-400 mg doz aralığında doğrusal farmakokinetik gösterirken, 400 mg üstündeki dozlarda doğrusal olmayan farmakokinetik göstermektedir.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Çocuklar:

Çocuklarda yapılan çalışmalar dozlama sonrası yaklaşık 2-4 saat sonra maksimum plazma konsantrasyonu meydana geldiğini göstermiştir. 4-12 yaşındakilerde 5mg/kg’lık bir doz, 200 mg’lık bir doz verilen yetişkindekine benzer bir maksimum konsantrasyon göstermiştir.

12 saatte bir 5 mg/kg’lık tekrarlanan dozlan alan 2 yaşın altındaki hastalarda, dozlamadan 2 saat sonra ortalama plazma konsantasyonlan 2.7 mg/1 (1-6 ay) ve 2.0 mg/1 (7 ay-2 yaş) arasındadır.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Uygulanabilir değildir.