5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Vitamin B Kompleks (yalın)

ATC kodu: AliEA

Etki mekanizması:

NOROGRİZOVİM antinevraljik ve nörotrofık etkileri çok iyi bilinen Bı, Bö, B12
vitaminlerinin karışımıdır. Bu vitaminlerin etkileri sinir hücreleri ve liflerin üzerindedir. Bunların her birinin kendi farmakodinamik özelliklerine bağlı etkileri, doz oranlannın uygun olması ile daha da artmıştır.

B12
(hidroksokobalamin) vitamini organizmada koenzim görevi yaparak metionin, timidin, protoporfirinin biyosentezini aktive eder ve nükleoprotein ile hemoglobinin yapılmasında katalizör rol oynayarak normal eritropoezi sağlar. Bu etkilerinden dolayı hidroksokobalamin, pemisyöz anemi ile hiperkrom makrositer anemide tabloyu süratle düzeltir. Nükleoproteinlerin sentezindeki rolü ve lipid metabolizmasındaki etkililiği dolayısıyla nöronların disfonksiyonunda ve miyelin tabakasının rejenerasyonunda çok önemli bir yeri olan Bj2
vitamini, nöropatilere karşı etkilidir. Hidroksokobalamin vücutta siyanokobalaminden daha uzun süre kaldığı ve eşit dozlarda verildiğinde daha yüksek plazma konsantrasyonuna ulaştığı için farmakolojik etkinliği daha uzun süreli ve daha etkilidir.

Bı vitamini oksidoredüksiyon olaylarındaki önemli rolü ile hücre solunumuna katılır. Karbonhidrat metabolizması için gereklidir. Eksikliği pirüvik asidin birikmesine, sinir dokusunun harabiyetıne ve bu yüzden periferik nöropatiye neden olur.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel Özellikler

Hidroksokobalamin (Bj2 vitamini) ile ilişkili:

Emilim:

Hidroksokobalamin siyanokobalamine kıyasla enjeksiyon yerinden daha yavaş emilir. Dağılım:

Sağlıklı bireylerde ve Bj2 vitamini eksikliği olan hastalarda hidroksokobalamin i.m. olarak uygulandığında siyanokobalamine göre plazma konsantrasyonlarında daha istikrarlı bir yükselme sağlar.

Hidroksokobalamin siyanokobalamine göre doku ve kandaki spesifik ve spesifik olmayan bağlayıcı proteinlere (transkobalaminler) daha yüksek afinite ile bağlanır. B12
vitamini plasenta dahil karaciğer, kemik iliği ve dokulara dağılır.

Vücuttaki toplam B12
vitamininin % 50-90’1
karaciğerde depo edilmektedir.

Bivotransformasvon:

Hidroksokobalaminin karaciğerden geri alımı siyanokobalamine göre daha fazla olabilmektedir. B12
vitaminin karaciğerde koenzim formuna dönüştürüldüğü ve dokularda da bu formda bulunduğu tahmin edilmektedir.

Eliminasyon:

Sağlıklı bireylere ve B12
vitamini eksikliği olan hastalara hidroksokobalamin i.m. olarak uygulandığında, siyanokobalamine göre idrarla atılım daha geç olur. İ.m. olarak uygulanan 0.5-1 mg hidroksokobalaminin % 16-66’sı 72 saat içinde idrarla atılır. Enterohepatik döngüye girer, safra ile atılımı da vardır. İlacın büyük bir kısmı ilk 24 saat içinde atılır.

Tiamin (Bı vitamini) ile ilişkili:

Emilim:

Tiamin i.m. uygulamayı takiben hızla ve tamamen emilir.

Dağılım:

Vücut dokularına yaygm olarak dağılır. Tiaminin vücuttaki miktarı günlük 1 mg’lık bir döngü ile ortalama 30 mg olarak tahmin edilmektedir.

Bivotransformasvon:

İnsanlarda tiaminin idrarla atılan birçok metaboliti tanımlanmıştır.

Eliminasyon:

Fizyolojik dozlardan sonra tiaminin idrarla değişmeden atılan miktarı ya çok az ya da hiç yoktur. Yüksek dozlardaki uygulamayı takiben dokularda belli bir doygunluğa ulaşıldıktan sonra tiamin hem değişmemiş hem de metabolitleri halinde idrarla atılabilmektedir.

Piridoksin (BĞ vitamini) ile ilişkili:

Emilim
:

B6 vitamini iyi emilir. vitamini en çok karaciğerde, az miktarda da kas ve beyinde depo edilir.

Dağılım:

Vücuttaki toplam miktarının yaklaşık 167 mg olduğu tahmin edilmektedir. Bivotransformasvon
:

Piridoksal ve piridoksal fosfat vitaminin kanda bulunan başlıca formlarından olup proteinlere yüksek oranda bağlanır. Piridoksinin biyolojik yarı ömrü 15-20 gündür. Piridoksal karaciğerde 4-piridoksik asite okside olur ve idrarla atılır. Sirozlu hastalarda degradasyon oram artabilir.

Eliminasyon
:

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

NOROGRİZOVİM’in içerdiği etkin maddeler klinikte uzun yıllardır kullanılan maddelerdir. Bu maddeler ile ilgili olarak yapılan çalışmalar tamamlanmıştır. Kullanımları ile ilgili olarak görülebilecek olumsuz etkiler ilgili bölümlerde yer almaktadır (bkz. Bölüm 4.4, Bölüm 4.6, Bölüm 4.8 ve Bölüm 4.9).