6.FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

6.1. Yardımcı maddelerin listesi

• Siprofloksasin ve tizanidinin birlikte kullanılması (Bakınız: 4.5 “Diğer tıbbi ürünler ileetkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri”).

4.4 - Özel kullanım uyarılan ve önlemleri

Şiddetli Enfeksiyonlar ve/veya gram pozitif ya da anaerobik bakterilere bağlı şiddetli enfeksiyonlar

Siprofloksasin monoterapisi, şiddetli enfeksiyonların ve Gram-pozitif veya anaerobik patojenlerin neden olduğu enfeksiyonların tedavisi için uygun değildir. Bu tipenfeksiyonlarda CIPROXIN, diğer uygun antibakteriyel ajanlarla birlikte uygulanmalıdır.

Streptokokal Enfeksiyonlar (Streptococcus pneumorıiae dahil)

CIPROXIN, etkililiği yetersiz olduğundan dolayı streptokokal enfeksiyonlann tedavisinde önerilmez.

Genital sistem enfeksiyonları

Gonokokal üretrit, servisit, epididimo-orşit ve pelvik inflamatuvar hastalıklar florokinolona dirençli Neisseria gonorrhoeae izolatlarından kaynaklanabilir. Bu yüzden CIPROXIN,gonokokal üretrit veya servisit tedavisinde sadece siprofloksasine dirençli Neisseriagonorrhoeae dışlanabildiğinde uygulanmalıdır.

Epididimo-orşit ve pelvik inflamatuvar hastalıklar için, ampirik siprofloksasin sadece siprofloksasine dirençli Neisseria gonorrhoeae dışlanabildiğinde uygun başka birantibakteriyel ajan (öm. ir sefalosporin) ile kombinasyon halinde düşünülmelidir. Üç günlüktedavi sonucunda klinik iyileşme sağlanamadıysa tedavi yeniden değerlendirilmelidir.

Pre-menopozal kadınlarda komplike olmayan sistitte kullanılabilen tek doz CIPROXIN’in, uzun tedavi süresindense daha düşük etkililik ile ilişkili olması beklenmektedir. BuEscherichia coli’nin kinolonlara karşı gittikçe artan direnç düzeyi açısından daha fazladikkate alınmalıdır.

İntra-abdominal enfeksiyonlar

CIPROXIN’in, cerrahi sonrası intra-abdominal enfeksiyonlardaki etkililiği ile ilgili sınırlı veriler bulunmaktadır.

Seyahat ishali

Seyahat edilen ülkelerdeki ilgili patojenlerde bulunan siprofloksasine dirence ilişkin bilgiler göz önüne alınmalıdır.

Kemik ve eklem enfeksiyonları

CIPROXIN mikrobiyolojik sonuçlara bağlı olarak diğer antimikrobiyal ajanlar ile kombinasyon şeklinde birlikte kullanılmalıdır.

Solunum yolu şarbonu

İnsanlarda kullanımı, in-vitro duyarlılık verilerine ve insanlardaki sınırlı verilerle birlikte hayvanlardan elde edilen deneysel verilere dayanmaktadır. Tedavi eden hekimler, şarbontedavisi ile ilgili ulusal ve/veya uluslararası konsensüs dokümanlanna başvurmalıdır.

Çocuklar ve ergenler

Siprofloksasinin çocuklar ve adolesanlardaki kullanımı mevcut resmi kılavuzları izlemelidir. Siprofloksasin tedavisine, sadece çocuklar ve adolesanlarda kistik fıbrozisve/veya ağır enfeksiyonların tedavisinde deneyimli hekimler tarafından başlanmalıdır.

Siprofloksasinin gelişmemiş hayvanların ağırlık taşıyan eklemleri üzerinde artropatiye neden olduğu gösterilmiştir. Çocuklarda siprofloksasin kullanımı ile ilgili olarak yapılanrandomize, çift kör bir çalışmadan elde edilen güvenlilik verileri (siprofloksasin: n=335,ortalama yaş = 6,3 yıl; komparatörlar: n=349, ortalama yaş = 6,2 yıl; yaş aralığı = 1 ila 17yıl), +42. gün %7,2 ila %4,6 değerinde ilaçla ilgili olduğundan şüphelenilen artropatiinsidansı (eklemle ilgili klinik belirti ve semptomlardan farklı) ortaya çıkarmıştır. Bir yıllıktakip itibariyle ilaçla ilgili artropati insidansı sırasıyla %9,0 ve %5,7 olmuştur. Zamanlaşüpheli ilaçla ilgili artropati olgulanndaki artış, gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlıbulunmamıştır. Eklem ve/veya çevre doku ile ilgili olası advers olaylardan dolayı tedaviye,sadece dikkatli bir fayda/risk değerlendirmesinden sonra başlanmalıdır.

Risk-yarar değerlendirmesi, CIPROXIN’in solunum yoluyla geçen şarbon tedavisi için pediyatrik hastalara uygulanmasının uygun olduğunu göstermektedir. Solunum yoluylageçen şarbonda pediyatrik hastalara uygulanacak doz için, “Pozoloji ve Kullanım Şekli”bölümlerine bakınız.

Kistik fıbrozisde bronko-pulmoner enfeksiyonlar

Klinik çalışmalarda 5-17 yaş arası çocuklar ve gençler dahil edilmiştir. 1 yaş ve 5 yaş arası çocukların tedavisinde daha sınırlı deneyim mevcuttur.

Komplike üriner sistem enfeksiyonlan ve piyelonefrit

İdrar yolu enfeksiyonları için siprofloksasin tedavisi diğer tedaviler kullanılamaz olduğunda göz önünde bulundurulmalıdır ve mikrobiyolojik sonuçlara dayalı olmalıdır.Klinik çalışmalarda 1-17 yaş arası çocuklar ve gençler dahil edilmiştir.

Diğer spesifik şiddetli enfeksiyonlar

Resmi kılavuzlar doğrultusunda veya diğer tedaviler kullanılamadığında dikkatli bir fayda-risk değerlendirmesinin ardından ya da konvansiyonel tedavi başansız olduktan sonra ve mikrobiyolojik dokümantasyon CIPROXIN kullanımını gerekçelendirebildiğinde diğerşiddetli enfeksiyonlarda kullanılabilir.

Yukarıda bahsedilenler dışındaki spesifik şiddetli enfeksiyonlar için CIPROXIN kullanımı, klinik çalışmalarda değerlendirilmemiş olup bununla ilgili klinik deneyim sınırlıdır.Dolayısıyla bu enfeksiyonların görüldüğü hastalar tedavi edilirken dikkatli olunmalıdır.

İdrar yolu enfeksiyonlan

İdrar yolu enfeksiyonlarında rol oynayan en yaygın patojen olan ve florokinolonlara dirençli olan Escherichia coli’nin lokal prevalansınmm göz önünde bulundurulması tavsiye edilir.

Aşırı duyarlılık

Bazı durumlarda ilk uygulamadan sonra anafılaksi ve anafılaktoid reaksiyonlan da içerebilen aşın duyarlılık ve alerjik reaksiyonlar hemen ortaya çıkabilir (Bakınız: “4.8İstenmeyen Etkiler”).

Bu gibi durumlarda CIPROXIN kesilmeli ve uygun tıbbi tedavi uygulanmalıdır.

Kas-iskelet sistemi

CIPROXIN, genelde kinolon tedavisi ile ilgili tendon hastalığı/bozukluğu öyküsü görülen hastalarda kullanılmamalıdır. Yine de çok nadir durumlarda, neden olan organizmanınmikrobiyolojik dokümantasyonunun ve risk/fayda dengesinin değerlendirilmesinin ardından,mikrobiyolojik verilerin siprofloksasin kullanımını gerekçelendirebildiği yerlerde özelliklestandart tedavi başansız olduğunda veya bakteriyel direnç var ise bazı şiddetlienfeksiyonlann tedavisi için bu hastalara CIPROXIN reçete edilebilir.

CIPROXIN ile, tedavinin ilk 48 saati içerisinde dahi bazen bilateral olabilen tendinit ve tendon kopması (özellikle aşil tendonu) meydana gelebilir. Tendon inflamasyonu vekopması, siprofloksasin tedavisi bırakıldıktan sonra birkaç aya kadar dahi meydana gelebilir.Bu tendinopati riski, yaşlı hastalarda veya eş zamanlı olarak kortikosteroidlerle tedavi edilenhastalarda artabilir (bkz. bölüm 4.8 İstenmeyen etkiler). Herhangi bir tendinit belirtisigörüldüğünde (öm. ağrılı şişlik, inflamasyon), siprofloksasin tedavisi bırakılmalıdır.Etkilenen bacağın dinlendirilmesine özen gösterilmelidir.

Myasthenia Gravis’in şiddetlenmesi:

Florokinolonlar nöromüsküler blokaj aktivitesine sahiptirler ve myasthenia gravisli hastalarda kas güçsüzlüğünü şiddetlendirebilirler. Florokinolon kullanan myasthenia gravislihastalarda, ventilatör destek ihtiyacı ve ölümü kapsayan pazarlama sonrası bildirilen ciddiadvers olaylar florokinolonla ilişkilendirilmiştir. Öyküsünde myasthenia gravis bulunanhastalar florokinolon kullanımından kaçınmalıdır, (bkz. bölüm 4.8 İstenmeyen etkiler).

Kardiyak bozukluklar

CIPROXIN QT uzaması olgularıyla ilişkilendirilmektedir (Bakınız: 4.8 “İstenmeyen etkiler”).

Uzun QT sendromu / Torsades de Pointes’e neden olabilen ilaçlar ile birlikte kullanıldığında uzun QT sendromu veya Torsades de Pointes oluşma riskini arttırabilir. Bu nedenle bu türilaçlarla birlikte kullanılmamalıdır.

Kadınlar, erkeklere kıyasla daha uzun bir başlangıç QTc aralığına sahip olma eğilimi gösterdiğinden, QTc uzatan ilaçlara karşı daha hassas olabilir. Yaşlı hastalar da QT intervaliüzerindeki ilaçla ilişkili etkilere daha duyarlı olabilirler. Bu nedenle bu popülasyondasiprofiloksasin de dahil olmak üzere florokinolonlar kullanılırken dikkatli olunmalıdır.

CIPROXIN, QT aralığının uzamasına neden olabilecek ilaçlarla eşzamanlı olarak kullanıldığında (öm. sınıf IA veya III antiaritmikler, trisiklik antidepresanlar, makrolidler,antipsikotikler) (Bakınız: 4.5 ‘Diğer tıbbi ürünlerle etkileşim ve diğer etkileşim biçimleri’)veya QT uzaması veya torsade de pointes risk faktörleri taşıyan hastalarda kullanıldığında(öm. konjenital uzun QT sendromu, hipokalemi veya hipomagnezemi gibi düzeltilmemişelektrolit dengesizliği ve kalp yetmezliği, miyokard enfarktüsü veya bradikardi gibi kalphastalığı) dikkatli olunmalıdır.

Hipoglisemi

Diğer kinolonlar ile olduğu gibi, hipoglisemi en sık olarak diyabetik hastalarda, özellikle yaşlı popülasyonda bildirilmiştir. Tüm diyabetik hastalarda kan glukoz düzeyinin dikkatleizlenmesi önerilmektedir (bkz. 4.8 İstenmeyen etkiler).

Gastrointestinal sistem

Tedavi sırasında veya sonrasında (tedaviden sonraki birkaç hafta dahil) şiddetli ve persistan diyare meydana gelmesi, acil tedavi gerektiren antibiyotik ile ilişkili koliti (ölümcülsonuçları olabilen hayatı tehdit edici durum) gösterebilir (bkz. bölüm 4.8 İstenmeyenetkiler). Bu tip durumlarda CIPROXIN derhal bırakılmalı ve uygun tedaviye başlanmalıdır.Bu durumda anti-peristaltik ilaçlar kontrendikedir.

Fotosensitivite

Siprofloksasinin ışık duyarlılığı reaksiyonlanna neden olduğu gösterilmiştir. Bu nedenle CIPROXIN alan hastalar doğrudan gün ışığına veya UV ışığına maruz bırakılmamalı ve ışıkduyarlılığı reaksiyonları (güneş yanığına benzer cilt reaksiyonları) ortaya çıktığında tedavikesilmelidir (Bakınız: “4.8 İstenmeyen Etkiler”).

Santral sinir sistemi (S S S)

Diğer florokinolonlarda olduğu gibi CIPROXIN’in de nöbetleri tetiklediği veya nöbet eşiğini düşürdüğü bilinmektedir.

CIPROXIN, epileptik hastalarda ve daha önce santral sinir sistemi bozukluğu olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.. Status epilepticus vakaları bildirilmiştir (Bakınız: 4.8“İstenmeyen etkiler”). Nöbet oluşması halinde, CIPROXIN kesilmelidir.

CIPROXIN de dahil olmak üzere florokinolonlann ilk defa uygulanmasından sonra dahi psikiyatrik reaksiyonlar oluşabilir. Nadir vakalarda depresyon veya psikotik reaksiyonlar,intihar fikrine/düşüncel erine ve intihara teşebbüs veya intihar etme gibi kendine zarar vermedavranışına kadar gidebilir (Bakınız: 4.8 “İstenmeyen etkiler”). Hastanın bu reaksiyonlardanherhangi birini geliştirmesi durumunda, CIPROXIN kesilmeli ve uygun önlemleralınmalıdır.

CIPROXIN de dahil olmak üzere florokinolon alan hastalarda parestezi, hipoestezi, disestezi veya zayıflık ile sonuçlanan duyusal veya sensorimotor polinöropati vakalarıbildirilmiştir. Geri dönüşsüz durumlann gelişmesini önlemek amacıyla ağrı, yanma,karıncalanma, uyuşma ve/veya halsizlik dahil nöropati semptomlan görülen hastalardaCIPROXIN tedavisi bırakılmalıdır. (Bakınız: 4.8 “İstenmeyen etkiler).

Renal ve üriner sistem

Siprofloksasinin kullanımıyla ilişkili kristalüri bildirilmiştir (bakınız “4.8 İstenmeyen etkiler”). Siprofloksasin alan hastalar bol su içmeli ve idrann aşın alkali olmasındankaçınılmalıdır.

Böbrek fonksiyonunda bozukluk

CIPROXIN, büyük oranda böbreklerden atıldığından, siprofloksasin birikiminden dolayı advers ilaç reaksiyonlarında bir artıştan kaçınmak için böbrek fonksiyonu bozulmuşhastalarda doz ayarlaması gereklidir (bkz. bölüm 4.2 Pozloji ve uygulama şekli).

Yaşlı hastalarda renal fonksiyon azaldığı için doz ayarlamasına dikkat edilmelidir. Renal ve hepatik fonksiyon bozukluğu birlikte olduğunda doz azaltılmasına dikkat edilmelidir.

Hepatobilier sistem

Siprofloksasinle hepatik nekroz ve yaşamı tehdit eden karaciğer yetmezliği olguları bildirilmiştir. Karaciğer hastalığının herhangi bir belirti ve bulgusunun (anoreksi, sanlık,idrarda koyulaşma, kaşıntı veya hassas abdomen) bulunması durumunda tedavi kesilmelidir(Bakınız “4.8 İstenmeyen etkiler”). Hepatik fonksiyon bozukluğunda doz ayarlamasınagerek yoktur.

Glukoz-6-fosfat dehidrojenaz yetmezliği

Glukoz-6-fosfat dehidrojenaz yetmezliği bulunan hastalarda siprofloksasin ile hemolitik reaksiyonlar bildirilmiştir. Potansiyel faydasının olası riske ağır bastığı düşünülmedikçe, buhastalarda siprofloksasin kullanımından kaçınılmalıdır. Bu durumda, olasılıklagerçekleşebilecek hemoliz durumu izlenmelidir.

Direnç

Siprofloksasin tedavisi sırasında veya tedavi sürecinin ardından, klinik olarak aşikar süper enfeksiyonla birlikte veya süper enfeksiyon olmaksızın siprofloksasine direnç gösterenbakteriler izole edilebilir. Uzun süreli tedaviler sırasında ve hastane enfeksiyonlan ve/veyaStaphylococcus ve Pseudomonas türlerinin neden olduğu enfeksiyonlar tedavi edilirkensiprofloksasin seçilmesi siprofloksasine dirençli bakteriler açısından farklı bir riskoluşturabilir.

Sitokrom P450

Siprofloksasin CYPlA2’yi inhibe eder ve dolayısıyla bu enzim ile metabolize olan eş zamanlı uygulanan maddelerin (öm. teofılin, klozapin, olanzapin, ropinirol, tizanidin,duloksetin) serum konsantrasyonunun artmasına neden olabilir. Siprofloksasinin tizanidinile birlikte uygulanması kontrendikedir. Bu yüzden siprofloksasin ile eş zamanlı olarak bumaddeleri kullanan hastalar, klinik doz aşımı bulgulan açısından yakından izlenmelidir veserum konsantrasyonlannın (öm. teofılinin) tespit edilmesi gerekebilir. (Bakınız: 4.5 “Diğertıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri”).

Metotreksat

Siprofloksasinin metotreksat ile eş zamanlı kullanımı önerilmez (bkz. bölüm 4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri).

Testlerle etkileşim

Siprofloksasinin Mycobacterium tuberculosis’e karşı in vitro aktivitesi, hali hazırda siprofloksasin kullanan hastalardan alınan örneklerde yanlış negatif bakteriyolojik testbulgularına neden olabilir.

4.5 - Diğer tıbbi ürünlerle etkileşim ve diğer etkileşim biçimleri

QT aralığını uzattığı bilinen ilaçlar

CIPROXIN diğer florokinolonlarla benzer şekilde QT aralığını uzattığı bilinen ilaçları almakta olan hastalarda ihtiyatlı bir şekilde kullanılmalıdır (öm. Sınıf IA ve IIIantiaritmikler, trisiklik antidepresanlar, makrolidler, antipsikotikler) (Bakınız: 4.4 “Özelkullanım uyarılan ve önlemleri”).

Şelasyon kompleksi formülasyonları

CIPROXIN ile birlikte demir, sukralfat veya antasitler ve kuvvetli tamponlanmış ilaçlar (antiretroviral ilaçlar) ile magnezyum, alüminyum veya kalsiyum içeren tedavi edici ürünlerve sevelamer, lantan karbonat gibi polimerik fosfat bağlayıcılar alındığında siprofloksasinabsorbsiyonu azalır. Birlikte kullanımı gerektiğinde CIPROXIN diğer ilaçlardan 1-2 saatönce veya en az 4 saat sonra verilmelidir. Bu sınırlama Eh reseptör blokörü sınıfı antasitilaçlar için geçerli değildir.

Gıda ve süt ürünleri

Siprofloksasin ile süt ürünleri veya mineral katkılı içeceklerin (öm: süt, yoğurt, kalsiyum destekli portakal suyu) aynı anda kullanılması, siprofloksasinin absorpsiyonunu azaltabilir.Bu yüzden, CIPROXIN’in bu şekilde kullanımından kaçınılmalıdır. Bununla birlikte, öğünsırasında alınan kalsiyum, siprofloksasinin absorpsiyonunu anlamlı derecede etkilemez.

Probenesid

Probenesid, siprofloksasinin renal atılımım engeller. Probenesid içeren tedavi edici ürünlerle birlikte kullanımı siprofloksasinin serum konsantrasyonunun yükselmesine yol açar.

Metoklopramid

Metoklopramid, siprofloksasinin absorbsiyonunu hızlandırır ve doruk kan düzeyine daha kısa sürede ulaşmasına neden olur. Ancak siprofloksasinin biyoyararlanımı üzerine etkisiyoktur.

Omeprazol

Siprofloksasinin omeprazol içeren tedavi edici ürünlerle birlikte uygulanması, siprofloksasinin C_maks ve EAA değerlerinde hafif bir düşüşe yol açabilir.

Tizanidin

Sağlıklı bireylerde yapılan bir klinik çalışmada, tizanidin serum konsantrasyonlarında siprofloksasin ile birlikte verildiğinde bir artış görülmüştür (Cmaks artışı: 7 kat, aralık: 4-21kat, EAA artışı: 10 kat, aralık:6-24 kat). Artan serum konsantrasyonlarına bağlı hipotansifve sedatif etkiler artmıştır (Bakınız: “4.4 Özel kullanım uyanları ve önlemleri - Sitokrom

P450”). Tizanidin içeren tedavi edici ürünler, CIPROXIN ile birlikte uygulanmamalıdır. (Bkz. 4.3 “Kontrendikasyonlar”)

Metotreksat

CIPROXIN ile metotreksatın aynı anda uygulanması, metotreksatın renal tübüllerden transportunu inhibe ederek metotreksatın plazma düzeylerinde artışa yol açabilir. Bumetotreksat ile bağlantılı toksik reaksiyonlann riskini arttırabilir. Siprofloksasininmetotreksat ile eş zamanlı kullanımı önerilmez (bkz. bölüm 4.4 Özel kullanım uyarılan veönlemleri)

Teofılin

Siprofloksasin ve teofılin içeren tedavi edici ürünlerin tekrarlanmış uygulamaları serum teofılin düzeyinde arzu edilmeyen artışa yol açabilir. Bu durumda teofıline ait istenmeyenetkiler ortaya çıkabilir ve nadiren bu etkiler hayati veya öldürücü olabilir. Eğer iki tedaviedici ürünün tekrarlanmış şekilde kullanımı gerekiyorsa serum teofılin düzeyi izlenmeli veteofılin dozu uygun şekilde azaltılmalıdır (Bakınız: 4.4 “Özel kullanım uyanları veönlemleri - Sitokrom P450”).

Diğer ksantin türevleri

Siprofloksasin ve kafein ya da pentoksifılin (okspentifılin) içeren ürünler eşzamanlı kullanıldığında, söz konusu ksantin türevlerinin serum konsantrasyonlannın arttığıbildirilmiştir.

NSAİİ (Non steroid antiinflamatuvar ilaçlar)

Hayvan çalışmalannda çok yüksek dozlarda kinolonların (giraz inhibitörleri) ve bazı steroid olmayan antiinflamatuvar ilaçlann (asetilsalisilik asit değil) kombine kullanımınınkonvülsiyonları tetiklediği görülmüştür.

Siklosporin

Eş zamanlı siprofloksasin ve siklosporin içeren tedavi edici ürünler verildiğinde serum kreatinin düzeyinde geçici yükselme gözlenmiştir. Bu nedenle bu hastalann serum kreatinindüzeyleri haftada iki kere kontrol edilmelidir.

Vitamin K antagonistleri

CIPROXIN bir vitamin K antagonistiyle eşzamanlı uygulaması bu ilaçların antikoagülan etkilerini artırabilir. Söz konusu risk altta yatan enfeksiyona, hastanın yaş ve geneldurumuna bağlı olarak değişebilir dolayısıyla siprofloksasinin INR (uluslararası normalizeedilmiş oran) artışına katkısını belirlemek güçtür. CIPROXIN bir vitamin K antagonistiyle(ör, varfarin, asenokumarol, fenprokumon ya da fluindion) birlikte uygulandığı sırada ya dabu uygulamadan hemen sonra INR sık sık izlenmelidir.

Oral antidiyabetik ajanlar

CIPROXIN ile başta sülfonilüreler olmak üzere (öm. glibenklamid, glimepirid) oral antidiyabetik ajanlar aynı anda uygulandığında, muhtemelen oral antidiyabetik ajanın etkisini

güçlendirmesi nedeniyle hipoglisemi oluştuğu bildirilmiştir (Bakınız “4.8 İstenmeyen etkiler”).

Duloksetin

Klinik çalışmalar duloksetinin fluvoksamin gibi güçlü CYP 450 1A2 izoenzim inhibitörleri ile eş zamanlı kullanımının, duloksetinin EAA ve C_maks değerlerinde artışa yolaçabileceğini göstermiştir. Siprofloksasin ile olası bir etkileşime ait hiçbir klinik veriolmamasına rağmen, eş zamanlı kullanımda benzer etkiler beklenebilir (Bakınız: 4.4 “Özelkullanım uyarılan ve önlemleri - Sitokrom P450”).

Ropinirol

Klinik bir çalışmada, orta derecede bir CYP450 1A2 izozim inhibitörü olan ropinirol ile siprofloksasinin eşzamanlı kullanımı ropinirolün Cmaks ve EAA değerlerinde sırasıyla %60ve %84’ lük artışa neden olmuştur. CIPROXIN ile eşzamanlı uygulandığı durumdaropinirolle ilişkili istenmeyen etkilerin izlenmesi ve uygun biçimde doz ayarlamasıönerilmektedir (Bakınız: 4.4 “Özel kullanım uyanlan ve önlemleri - Sitokrom P450”).

Lidokain

Sağlıklı gönüllülerde lidokain içeren tedavi edici ürünlerin CYP450 1A2 izozimi inhibitörü olan siprofloksasin ile eşzamanlı kullanımının, intravenöz lidokain klerensini % 22 azalttığıgösterilmiştir. Lidokain tedavisi iyi tolere edilmesine karşı, vaka raporlarında eşzamanlıuygulamada ortaya çıkabilecek siprofloksasin ile ilişkili muhtemel yan etkilerbildirilmektedir.

Klozapin

250 mg siprofloksasinin 7 gün süreyle klozapinle eşzamanlı uygulamasını takiben, klozapin ve N-desmetilklozapin serum konsantrasyonları sırasıyla %29 ve %31 oranlannda artmıştır.CIPROXIN ile eşzamanlı kullanım sırasında ya da hemen sonrasında klinik izlem ve uygunklozapin doz ayarlaması tavsiye edilmektedir (Bakınız: 4.4 “Özel kullanım uyanları veönlemleri - Sitokrom P450”).

Sildenafıl

Sildenafılin Cmaks ve EAA değerleri sağlıklı bireylerde, 500 mg siprofloksasinle eşzamanlı uygulanan 50 mg’ lık oral dozu takiben yaklaşık iki kat artmıştır. Dolayısıyla CIPROXIN’insildenafılle birlikte reçete edildiği durumda riskler ve yararlar göz önündebulundurulmalıdır.

Fenitoin

Aynı anda CIPROXIN ve fenitoin alan hastalann serum fenitoin seviyelerinde değişme (artma veya azalma) gözlenmiştir. Düşük fenitoin seviyeleriyle ilişkili nöbet kontrolükaybının önlenmesi ve her iki maddeyi de kullanmakta olan hastalarda CIPROXINkesildiğinde aşın fenitoin dozuyla ilgili istenmeyen etkilerin önlenmesi için, CIPROXIN ilefenitoinin aynı anda uygulanması sırasında ve uygulamadan hemen sonra, fenitoin serumkonsantrasyonu ölçümleri de dahil olmak üzere fenitoin tedavisinin izlenmesi tavsiyeedilmektedir.

4.6 - Gebelik ve laktasyonGenel Tavsiye

Gebelikte kullanım kategorisi: C’dir.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Siprofloksasinin çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Önlem olarak, uygun bir kontrasepsiyon yöntemi kullanılmasıönerilmektedir.

Gebelik dönemi

Siprofloksasinin hamile kadınlarda kullanımından elde edilen veriler, malformasyon veya fetüs/y eni doğan toksisitesini göstermemektedir. Hayvan çalışmalan üreme toksisitesinigöstermemektedir. İlacın doğum öncesi uygulandığı hayvan çalışmalarına dayanılarak, ilacıneklem kıkırdağı hasarına neden olabileceği ihtimal dışı tutulamayacağından (Bakınız: 5.3“Klinik öncesi güvenlilik verileri”), hamilelik sırasında CIPROXIN kullanımı tavsiyeedilmemektedir.

Laktasyon dönemi

Siprofloksasin anne sütüne itrah edilir. Olası artiküler hasar riskine bağlı olarak, siprofloksasin CIPROXIN’in emzirme sırasında kullanımı önerilmemektedir (Bakınız: 5.3“Klinik öncesi güvenlilik verileri”).

Üreme yeteneği / Fertilite

Hayvanlar üzerindeki çalışmalar için bakınız: 5.3 “Klinik öncesi güvenlilik verileri”.

4.7 - Araç ve makine kullanma yeteneği üzerindeki etkiler

Siprofloksasin de dahil olmak üzere florokinolonlar, MSS reaksiyonlanna bağlı olarak hastanın araba ya da araç kullanma beceresinde azalmaya neden olabilir (Bkz. 4.8“İstenmeyen etkiler”). Bu durum özellikle alkolle birlikte alındığında görülür.

4.8 - İstenmeyen etkiler

Siprofloksasin (oral, parenteral) ile gerçekleştirilen tüm klinik çalışmalara dayanan advers ilaç reaksiyonlan, sıklık bakımından CIOMS III kategorilerine göre listelenmiştir (toplamn= 51621).

CIPROXIN kullanımında bildirilen ADR sıklıkları aşağıdaki tabloda özetlenmiştir. Her sıklık grubunda, istenmeyen etkiler azalan ciddiyet sıralamasına göre sunulmuştur. Çokyaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1,000 ila < 1/100); seyrek(>1/10,000 ila < 1/1,000); çok seyrek (< 1/10,000), bilinmiyor (mevcut verilerdenkestirilememiştir).

Yalnızca pazarlama sonrası sürveyans sırasında tanımlanan ve sıklığı kestirilemeyen ADR’ler “bilinmeyen” başlığı altında sıralanmıştır.

* Bu reaksiyonlar, pazarlama sonrası çalışmalardan ve genelde QT uzaması risk faktörü olan hastalardan elde edilen advers reaksiyonlardır (Bakınız: 4.4 “Özel kullanım uyarılan veönlemleri”).

Aşağıda belirtilen istenmeyen etkiler, intravenöz ya da sıralı (intravenöz ila oral) tedavi uygulanan hasta alt gruplarında daha yüksek bir sıklık kategorisine sahiptir.

< Belirli bir reaksiyonu ve bunun eşanlamlılarını ve ilgili koşulları açıklamak üzere MedDRA tercihli terim kullanılmıştır. ADR terimi temsili, MedDRA versiyon 14.0’adayanmaktadır (‘Mikotik süperenfeksiyonlar ’ ve ‘Belirsiz ağrı ’ hariç). >

Pediyatrik hastalar

Yukarıda bahsedilen artropati insidansı, yetişkinler için yapılan çalışmalardan elde edilen verilere refere etmektedir. Çocuklarda, sıklıkla artropati meydana gelmektedir (Bakınız: 4.4“Özel kullanım uyarılan ve önlemleri”).

Şüpheli advers reaksiyonların ranorlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar / risk dengesinin sürekli olarak izlenmesineolanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu TürkiyeFarmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e-posta: tufam@titck.gov.tr; tel: O 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).

4.9 - Doz aşımı ve tedavisi

12 g’lık doz aşımının hafif toksisite semptomlarına yol açtığı bildirilmiştir. 16 g’lık akut doz aşımının, akut böbrek yetmezliğine neden olduğu bildirilmiştir.

Doz aşımındaki semptomlar baş dönmesi, tremor, baş ağnsı, yorgunluk, nöbetler, halüsinasyonlar, konfüzyon, abdominal rahatsızlık, renal ve hepatik bozukluğun yanı sırakristalüri ve hematüriden oluşur. Geri döndürülebilir renal toksisite bildirilmiştir.

Mide temizliği sonrası medikal karbon uygulaması gibi acil durum önlemlerinin dışında kristalürinin önlenebilmesi için gerekirse idrar pH’si ve asitliği de dahil olmak üzere böbrekişlevinin izlenmesi tavsiye edilmektedir. Hastaya bol sıvı verilmelidir. Kalsiyum veyamagnezyum içeren antiasitler, aşın dozlarda siprofloksasinin emilimini azaltabilir.

Hemodiyaliz veya peritonal diyaliz ile sadece az miktarda (< % 10) siprofloksasin elimine edilir. Doz aşımı durumunda, semptomatik tedavi uygulanmalıdır. QT aralığında uzamaihtimalinden dolayı EKG izlemi yapılmalıdır.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Fluorokinolonlar ATC kodu: J01MA02

Siprofloksasin sentetik, geniş spektrumlu bir kinolon antibakteriyel ajandır.

Etki mekanizması

Siprofloksasin, çok çeşitli gram negatif ve gram pozitif mikroorganizmalara karşı in vitro etkinliğe sahiptir. Siprofloksasinin bakterisid özelliği, bakteriyel DNA replikasyonu,transkripsiyonu, onarımı ve rekombinasyonu için gerekli enzimler olan tip II topoizomeraz(DNA giraz) ve topoizomeraz IV inhibisyonunu içermektedir.

Farmakokinetik/farmakodinamik ilişki

Etkililik, çoğunlukla bakteriyel bir patojen için siprofloksasinin maksimum serum konsantrasyonu (C_maks) ile minimum inhibitör konsantrasyonu (MIC) arasındaki ilişkiye veeğri altında kalan alan (EAA) ile MIC arasındaki ilişkiye dayanır.

Direnç mekanizması

In vitro siprofloksasin direnci yaygınlıkla çoklu adımlı mutasyonlar aracılığıyla topoizomeraz IV ve DNA girazdaki hedef alan mutasyonlarına bağlıdır. Tekli mutasyonlarklinik dirençten çok duyarlılıkta azalmaya neden olabilir, ancak çoklu mutasyonlar genellikleklinik siprofloksasin direnci ve kinolon sınıfı arasında çapraz dirençle sonuçlanabilir.

Geçirgenlik bariyerleri (Pseudomonas aeruginosa’ da yaygındır) gibi diğer antibiyotikleri inaktive eden direnç mekanizmaları ve taşma mekanizmalan siprofloksasine duyarlılığıetkileyebilir. Qnr geni tarafından kodlanmış plazmid-aracılı direnç bildirilmiştir.Penisilinler, sefalosporinler, aminoglikozidler, makrolidler ve tetrasiklinleri inaktive edendirenç mekanizmaları siprofloksasinin antibakteriyel etkinliğini engellemeyebilirler. Builaçlara dirençli organizmalar, siprofloksasine duyarlı olabilir.

Minimal bakterisid konsantrasyonu (MBK), minimal inhibitör konsantrasyonunu (MİK) genellikle 2 kattan daha fazla geçmez.

Siprofloksasine in vitro duyarlılık

Kazanılan direncin prevalansı, coğrafi olarak ve zamanla değişebilmektedir, özellikle ciddi enfeksiyonlann tedavisinde, belirli türler için dirence ait lokal bilgiler istenir. Gerektiğitakdirde, ajanın en azından bazı enfeksiyon türleri için kullanımının sorgulandığı, direncinyerel prevalansının arttığı durumlarda, uzmanlardan görüş istenebilir.

Aşağıda sıralanan bakteri cins ve türlerinin in vitro koşullarda siprofloksasine yaygın biçimde duyarlı olduğu gösterilmiştir:

Aerobik Gram-pozitif mikroorganizmalar

Bacillus anthracis (1)

Aerobik Gram-negatif mikroorganizmalar

Aeromonas spp.

Brucella spp.

Citrobacter koseri Francisella tularensisHaemophilus ducreviHaemophilius influenzae*Legionella spp.

Moraxella catarrhalis * Neisseria meningitidisPasteurella spp.Salmonella spp. *Shigella spp. *

Vibrio spp.

Yersinia pestis

Anaerobik mikroorganizmalar

Mobiluncus

Diğer mikroorganizmalar

Chlamydia trachomatis ($)

Chlamydia pneumorıiae ($)

Mycoplasma komini s ($)

Mycoplasma pneumoniae ($)

Edinilmiş direncin sorun olabileceği türler Aerobik Gram-pozitif mikroorganizmalar

Enterococcus faecalis($)

Staphylococcus spp. ¹ (2)

Aerobik Gram-negatif mikroorganizmalar

Acinetobacter baumanniBurkholderia cepacia+ ¹Camplybacter spp. + ¹Citrobacter freundii¹Enterobacter aerogenesEnterobacter cloacae ¹Escherichia coli ¹

Klebsiella pneumoniae¹Morganella morganii ¹Neisseria gonorrhoeae ¹Proteus mirabilis ¹

Proteus vulgaris¹Providencia spp.Pseudomonas aeruginosa ¹

Klebsiella oxytoca Pseudomonas fluorescens

Serratia marcescens ¹

Anaerobik mikroorganizmalar

Peptostreptococcus spp.

Propionibacterium acnes

Aşağıda belirtilen mikroorganizmalar doğaları gereği siprofloksasine dirençli kabul edilir:

Aerobik Gram-pozitif mikroorganizmalar

Actinomyces Enterococcus faeciumListeria monocytogenes

Aerobik Gram-negatif mikroorganizmalar

Stenotrophomonas maltophilia

Anaerobik mikroorganizmalar

Yukarıda üstelenenler dışında

Diğer mikroorganizmalar

Mycoplasma genitalium IJreaplasma urealitycum

⁽¹⁾ : Bacillus arıthracissporlarının inhalasyonuna bağlı deneysel hayvan enfeksiyonlarındaçalışmalar gerçekleştirilmiştir; bu çalışmalarda maruziyetten kısa süre sonra başlananantibiyotiklerin, tedavi infektif doz altında organizmadaki sporlann sayısını düşürmekamacıyla yapılmışsa hastalığın meydana gelmesini önlediği ortaya çıkmıştır. İnsangönüllülerde önerilen kullanım esas olarak in vitro duyarlılığa ve sınırlı insan verileri ilebirlikte deneysel hayvan verilerine dayanmaktadır. Yetişkinlerde 500 mg dozda günde ikioral siprofloksasin ile iki aylık tedavi süresi insanlarda antraks enfeksiyonunun önlenmesiiçin etkili doz olarak kabul edilmiştir. Tedaviyi uygulayan doktor antraks tedavisibakımından ulusal ve/veya uluslararası konsensüs belgelerine başvurmalıdır.

⁽²⁾ : Metisiline dirençli S. aureusçok yaygın olarak florokinolonlara eş direnç gösterir.Metisiline direnç oranı tüm stafılokok türler arasında %20 - %50 civarındadır ve genelliklenozokomiyal izolatlarda daha yüksektir.

EUCAST tavsiyeleri

¹Staphylococcustürleri - yüksek dozda tedavi ile ilgili siprofloksasin için kırılma noktaları.

* Genelde FK/FD verilerine dayanarak türle ilgili olmayan kırılma noktaları tespit edilmiştir ve bunlar spesifik türlerin MIC dağılımlarından bağımsızdır. Bunlar sadece şu türler içinkullanılır

5.2 - Farmakokinetik özellikler

Emdim

250 mg, 500 mg ve 750 mg siprofloksasin tabletlerin tek dozlannın oral uygulamasının ardından siprofloksasin, çoğunlukla ince bağırsaktan olmak üzere hızlı ve geniş ölçüdeemilir ve maksimum serum konsantrasyonlanna 1-2 saat sonra ulaşır.

100-750 mg’lık tek dozlar, 0,56 ve 3,7 mg/1 arasında doza bağlı bir maksimum serum konsantrasyonu (C_maks) sağlar. Serum konsantrasyonu, 1000 mg’a kadarki dozlarda orantılıolarak artar. Mutlak biyoyararlanım, yaklaşık %70-80’dir.

12 saatte bir verilen 500 mg’lık oral dozun, 12 saatte bir 60 dakika boyunca verilen 400 mg siprofloksasinin intravenöz infüzyonu ile sağlanana eşdeğer bir serum konsantrasyonu-zaman eğrisi altındaki alan (EAA) düzeyi sağladığı gösterilmiştir.

Dağılım

Siprofloksasinin protein bağlama düzeyi düşüktür (%20-30). Siprofloksasin, plazmada genelde iyonize olmamış formda bulunur ve 2-3 L/kg vücut ağırlığı şeklinde büyük birkararlı durum dağılım hacmine sahiptir. Siprofloksasin akciğer (epitel sıvısı, alveolarmakrofajlar, biyopsi dokusu), sinüs, iltihaplı lezyonlar (kantarid kaynaklı kabarcık sıvısı) veürogenital sistem (ürin, prostat, endometrium) gibi çeşitli dokularda yüksek konsantrasyonaulaşır; burada toplam konsantrasyon plazma konsantrasyonunu aşmaktadır.

Bivotransformasvon

Desetilensiprofıloksasin (M 1), sülfosiprofloksasin (M 2), oksosiprofloksasin (M 3) ve formilsiprofloksasin (M 4) olarak tanımlanan dört metabolit düşük konsantrasyonlardasaptanmıştır. Bu metabolitler, ana bileşikten daha düşük derecede olmakla birlikte in vitroantimikrobiyal aktivite gösterir.

Siprofloksasinin, CYP 450 1A2 izoenzimlerinin orta dereceli bir inhibitörü olduğu bilinmektedir.

Eliminasvon

Siprofloksasin, büyük oranda böbreklerden ve daha az oranda da feçes ile atılır. Böbrek fonksiyonları normal gönüllülerde serum eliminasyon yanlanma ömrü yaklaşık 4-7 saattir.

Renal klirens, 180-300 mL/kg/saat arasında ve toplam vücut klirensi de 480-600 mL/kg/saat arasındadır. Siprofloksasin, hem glomerüler fıltrasyona hem de tübüler sekresyona uğrar.Böbrek fonksiyonlanndaki şiddetli bozulma, siprofloksasinin yarılanma ömrününün 12 saatekadar çıkmasına yol açar.

Siprofloksasinin renal olmayan klirensi genelde aktif trans-bağırsak ve metabolizma yoluyla gerçekleşir. Dozun %1’i biliyer yolla atılır. Siprofloksasin safrada yüksek konsantrasyonlardabulunur.

Pediyatrik hastalar

Pediatrik hastalarda farmakokinetik veriler sınırlıdır.

Çocuklarda yapılan bir çalışmada C_maks ve EAA değerinin yaşa bağlı olmadığı görülmüştür (bir yaş üzerinde). Birden fazla dozlamanın (günde üç kez 10 mg/kg) ardından Cmaks ve EAAdeğerinde belirgin bir artış gözlenmemiştir.

Şiddetli sepsis görülen 10 çocukta, 1 yaşından küçüklerde 10 mg/kg’ın 1 saat intravenöz infüzyonundan sonra Cmaks değeri 6,1 mg/ml (aralık 4,6-8,3 mg/1) olurken 1-5 yaş arasıçocuklarda bu değer 7,2 mg/1 (aralık 4,7-11,8 mg/1) olmuştur. EAA değerleri ise, ilgili yaşgruplarında 17,4 mg*saat/l (aralık 11,8-32,0 mg*saat/L) ve 16,5 mg*saat/l (aralık 11,0-23,8mg*saat/l) olmuştur.

Bu değerler, terapötik dozlarda yetişkinler için bildirilen aralık içerisindedir. Çeşitli enfeksiyonların izlendiği pediatrik hastaların popülasyon farmakokinetiği analizinedayanarak, çocuklarda öngörülen ortalama yanlanma ömrü yaklaşık 4-5 saat ve oralsüspansiyonun biyoyararlanımı %50-80 arasındadır.

5.3 - Klinik öncesi güvenlilik verileri

Klinik dışı veriler tek doz toksisitesi, tekrarlanan doz toksisitesi, karsinojenik potansiyel veya üreme toksisitesi ile ilgili konvansiyonel çalışmalar temelinde insanlar için herhangibelirli bir tehlike olmadığını göstermektedir. Diğer bazı kinolonlar gibi siprofloksasin deklinik açıdan anlamlı maruziyet düzeylerinde hayvanlarda fototoksik bulunmuştur.Fotomutajenisite/fotokarsinojenisite ile ilgili veriler, in vitro deneylerde ve hayvandeneylerinde siprofloksasin için zayıf bir fotomutajenik veya fototümorojenik bir etkigöstermiştir. Bu etki, diğer giraz inhibitörlerininkine benzer bulunmuştur.

Artiküler tolerans çalışmalan:

Diğer giraz inhibitörleri gibi gelişmemiş hayvanların ağırlık taşıyan eklemleri üzerinde hasara neden olur. Kıkırdak hasarının derecesi yaş, tür ve doza göre değişir. Hasar eklemlerefazla yüklenilmemek suretiyle azaltılabilir. Gelişmiş hayvanlar (sıçan,köpek) ile yapılançalışmalarda kartilaj hasarına dair delil bulunmamıştır.Genç beagle köpeklerinde terapötikdozlarda siprofıloksasin kullanımı ile 2 hafta sonunda ciddi eklem değişikliklerisaptanmıştır,bu değişiklikler 5 ay sonra da gözlenmeye devam etmiştir.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

6.1 - Yardımcı maddelerin listesi:

Kaplanmamış tablet:

Mikro kristal selüloz (Avicel)

Mısır nişastası Polyplasdone XLSilikon dioksit (Aerosil)

Magnezyum stearat

Film kaplama süspansiyonu:

HPM - Selüloz 15 cp PEG 4000Titan dioksit

6.2. Geçimsizlikler

Belirtilmemiştir.

6.3. Raf ömrü

24 ay

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

30°C’nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

PVC / PVDC sert Alüminyum folyo, blister.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller, “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği”ne uygun olarak imhaedilmelidir.