5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Anjiyotensin dönüştürücü enzim (ADE) inhibitörü ve Diüretik

Kombinasyonlan

ATC Kodu: C09BA08 Etki mekanizması:

ACEPRDC PLUS, bir silazapnl (anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörü) ve hidroklorotiyazid (tiyazid grubu bir diüretik) kombinasyonudur. Kombine kullamldıklannda silazapril ve hidroklorotiyazidin antihipertansif etkileri aditiftir. Böylelikle, hipertansif hastalarda kullanıldığında, her bir ilacın tek başına uygulandığı durumlara göre daha yüksek cevap oranlan elde edilir.

Silazapril aktif metaboliti olan, silazaprilata dönüşür, Silazaprilat, uzun etkili anjiyotensin dönüştürücü enzim (ADE) inhibitörüdür ve anjiyotensin I’in, güçlü bir vazokonstriktör olan anjiyotensin Il’ye dönüşmesini engellemek suretiyle renin-anjiyotensin-aldosteron sistemini baskılar. Önerilen dozlarda, hipertansif hastalarda silazaprilin etkisi 24 saate kadar sürer.

ACEPRİX® PLUS ile yürütülen çalışmalar, günde bir kez değişik dozlarda verilen silazapril ile hidroklorotiyazid kombinasyonunun, dozdan 24 saat sonra plaseboya oranla sistolik ve diastolik kan basıncını istatistiki olarak önemli ve klinik olarak anlamlı derecede düşürdüğünü göstermiştir. Değişik dozlarda kombinasyon kan basıncında her iki özgün bileşenden daha fazla düşüş sağlamaktadır. 5 mg silazapril’in tek başına verildiği tedaviye cevap vermeyen hastalarda, tedaviye günde bir defa 12.5 mg gibi düşük bir dozda hidroklorotiyazid eklenmesi, tedaviye verilen cevabı önemli ölçüde iyileştirmektedir. Kombinasyon, yaş, cinsiyet ve ırktan bağımsız olarak etkilidir.

Hidroklorotiyazid, tiyazid grubu bir diüretiktir. Kortikal dilüe edici segmentte sodyumun tübüler reabsorpsiyonunun artırılmasına yol açan hidroklorotiyazid kan basıncının düşürülmesi ve sıvı atılımının artışında görev almaktadır. Böylece idrar ile büyük ölçüde sodyum ve klor, daha az oranda ise potasyum ve magnezyum kaybı meydana gelir ve buna bağlı olarak sıvı atılımı artar ve antihipertansif etki ortaya çıkar. Bu ajanın kullanılması plazma renin aktivitesini ve aldosteron salimimin artırarak serum potasyumunda bir azalmaya yol açar.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel özellikler

Hidroklorotiyazid bileşeninin dozu artırıldığında, silazaprilata ait farmakokinetik parametreler değişmez. Silazapril ve hidroklorotiyazidin birlikte uygulanmasının, silazaprilat, silazapril ya da hidroklorotiyazidin biyoyararlanımlan üzerinde herhangi bir etkisi yoktur. Besinlerin her iki ilacın genel biyoyararlanımı üzerinde bir etkisi yoktur; açlık-tokluk durumundan emilim hızı etkilenirken emilen miktar etkilenmez.

Emilim:

Oral ACEPRİX® PLUS uygulamasının ardından silazapril yüksek oranda emilir ve ester bağının kopması ile hızla aktif şekli olan silazaprilata dönüşür. Oral silazaprilden oluşan silazaprilatın biyoyararlanımı, idrarda saptanmasına dayanarak yaklaşık %60’tır. İlaç alındıktan sonraki 2 saat içinde, maksimum plazma silazaprilat konsantrasyonlarına ulaşılır. Oral ACEPRIX PLUS uygulamasının ardından hidroklorotiyazid hızla emilir. Hidroklorotiyazidin maksimum plazma konsantrasyonu ilaç alındıktan sonra 2 saat içinde saptanır. Oral uygulamadan sonra hidroklorotiyazidin biyoyararlanımı idrarda saptanmasına dayanarak yaklaşık %65’tir.

Silazapril ve hidroklorotiyazidin AUC (eğri altında kalan alan) değerleri, silazapril ve hidroklorotiyazidin kombinasyon dozaj formunda, artan dozları ile orantılıdır. Silazaprilatın farmakokinetik parametreleri, hidroklorotiyazidin artan dozları ile değişiklik göstermez, Silazapril ve hidroklorotiyazidin eş zamanlı kullanımı, her iki aktif maddenin de biyoyararlanımmı etkilemez.

Silazapril ve hidroklorotiyazid’in yemekle birlikte alınması silazaprilat Tmax’ını 1.5 saat geciktirip Cmax’mı %24 azaltırken, hidroklorotiyazid Tmax’ım 1.4 saat geciktirir ve

Cmax’mı %14 azaltır; AUC0-24 değerleri açısından incelendiğinde her iki molekül için genel biyoyararlanım üzerinde etkisi yoktur. Bu durum, her iki molekülün emilim hızında bir etkisi olduğunu ancak emilim miktarında bir etkisi olmadığını göstermektedir.

Dağılım:

Silazprilatın dağılım hacmi yaklaşık olarak 0.5-0.7 1/kg’dır ve plazma proteinlerine bağlanma oranı %25 - 30’dur.

Hidroklorotiyazidin bağıl dağılım hacmi 0.5-1.1 1/kg’dır ve plazma proteinlerine bağlanma oranı %65’tir.

Bivotransformasvon:

Yüksek oranda emilen silazapril, hızla aktif olan silazaprilata dönüşür. Hidroklorotiyazid biyotransformasyona uğramaz fakat böbrekte hızlı elimine olur.

Eliminasvon:

Silazaprilat böbrekler yoluyla değişmeden atılır. Efektif yanlanma-ömrü yaklaşık 9 saattir. Hidroklorotiyazidin büyük bölümü böbrekler yoluyla değişikliğe uğramadan atılır; yanlanma ömrü 7-11 saattir.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Böbrek yetmezliği:

Böbrek fonksiyonlan normal olan hastalara oranla böbrek yetersizliği olan kişilerde kreatinin klerensinin düşük olması sebebiyle klerens düşüktür ve silazaprilat plazma konsantrasyonlan daha yüksektir. Tam böbrek yetmezliği olan hastalarda hiç eliminasyon olmaz, ancak hemodiyaliz hem silazapril, hem de silazaprilat konsantrasyonlannı belirli bir seviyeye kadar düşürür.

Böbrek fonksiyonlan bozulmuş hastalarda hidroklorotiyazidin böbreklerden atılımı azalmıştır.

Hidroklorotiyazidin renal klerensi kreatin klerensi ile orantısaldır. Yükselmiş hidroklorotiyazid plazma konsantrasyonu düşme hızı renal fonksiyonlan normal olan hastalara oranla daha yavaştır.

Yaslı hastalar:

Böbrek fonksiyonlan normal olan yaşlı hastalarda silazaprilat plazma konsantrasyonlan daha genç hastalara oranla %40 daha yüksek, klerens ise %20 daha düşük gözlenebilir.

Mevcut veriler genç gönüllülere göre hidroklorotiyazidin sistemik klerensinin sağlıklı ve hipertansif yaşlı hastalarda daha düşük olduğunu ileri sürmektedir.

Karaciğer yetmezliği:

Karaciğer sirozlu hastalarda plazma konsantrasyonunun arttığı, plazma klerensi ve böbrek klerensinin ise azaldığı gözlenmiştir.

Bununla birlikte, karaciğer hastalığının hidroklorotiyazid farmakokinetiğini büyük ölçüde etkilemediği bilinmektedir.

Toksisite

Silazaprilin akut oral toksisitesi düşüktür. Ortalama letal doz; sıçanlarda, farelerde ve sinomolgus maymunlarında 2000 mg/kg’dan fazladır. Silazapril’in hidroklorotiyazid ile kombine kullanımında farelerde, akut oral toksisitede artış görülmemiştir.

Diğer ADE inhibitörlerinde de olduğu gibi, silazapril ile gerçekleştirilen subkronik ve kronik toksisite çalışmaları böbreğin sistemik toksisitede ilk hedef olduğunu göstermektedir.

Karsinojenisite

Fare ve sıçanlarda silazapril ve hidroklorotiyazid’in kanserojenik olduğuna dair bir kanıt bulunmamaktadır. Tiyazid ve silazaprilin birlikte kullanımına ilişkin karsinojenisite testi yoktur.

Mutajenisite

Silazapril in vitro ve in vivo yapılan çeşitli mutajenite testlerinde herhangi bir mutajenik veya genotoksik etki göstermemiştir. Silazapril ve hidroklorotiyazidin birlikte kullanımının terapötik uygulamalarda mutajenik potansiyeli olduğuna dair bulgu yoktur.

Fertilite

Silazpril ve hidroklorotiyazid kombinasyonunun doğum öncesi, doğum sonrası ve fertilite üzerindeki etkilerine dair bir çalışma yürütülmemiştir.

Teratojenisite

Silazapril sinomolgus maymunlarında ve sıçanlarda teratojenik değildir. Diğer ADE inhibitörlerinde olduğu gibi, sıçanlarda fetotoksisite gözlenmiştir. Silazapril’in erkek veya dişi sıçanların fertilitesi üzerinde etkisi bulunmamaktadır. Silazapril ve hidroklorotiyazidin kombine kullanımında, fareler ve sıçanlar üzerinde teratojenik etkisi olduğuna dair kanıt bulunmamaktadır.

• ......